Versie van 28 okt 2012 11:32 bewerken Robotje (overleg \| bijdragen) Uitgezonderden van IP-adresblokkades 157.392 bewerkingen k →‎De Schmidt-correctorplaat ← Oudere bewerking		Versie van 23 nov 2012 16:23 bewerken ongedaan maken Mexicano (overleg \| bijdragen) 169.402 bewerkingen k wijziging op verzoek, zie Wikipedia:Verzoekpagina voor bots met AWB Nieuwere bewerking →
Regel 23: ==== De Schmidt-correctorplaat ==== De [[Spiegeltelescoop#Schmidtcorrector\|Schmidt-correctorplaat]], de eerste correctorplaat over de volle diameter, werd gebruikt in de ~~zgn.~~zogenaamde Schmidtcamera uit 1931, van [[Bernhard Schmidt]]. De Schmidtcamera is een fotografische telescoop met grote beeldhoek, met de correctorplaat in het krommingsmiddelpunt van de hoofdspiegel. Hierdoor wordt een beeld gevormd in een gebogen brandvlak binnen de buis, alwaar een gebogen film of detector is geplaatst. Door de betrekkelijk dunne en lichte corrector kunnen Schmidtcamera’s worden gebouwd met diameters tot 1,3 m. Door zijn ingewikkelde vorm vergt het maken van de corrector verschillende processen. Uitgaande van een vlak stuk glas, wordt aan één zijde een vacuüm gecreëerd, zodat de glasplaat enigszins hol staat. De holle zijde wordt nu vlakgeslepen en gepolijst, zodanig dat hij uiteindelijk precies de vereiste vorm krijgt voor het corrigeren van de [[sferische aberratie]] van de hoofdspiegel. Het ontwerp heeft tot diverse Schmidt-varianten geleid. ;Populaire subtypes Regel 48: Catadioptrische objectieven hebben echter ook verschillende nadelen. Het feit dat zij in het midden een obstructie hebben, betekent dat zij geen instelbaar [[Diafragma (optica)\|diafragma]] kunnen hebben om de lichtsterkte in te stellen.<ref>[http://books.google.com/books?id=MblHnLN2N2kC&pg=PA94&lpg=PA94&dq=Catadioptric+central+obstruction+Diaphragm&source=bl&ots=eY_AfEjmzZ&sig=sxXblQFUh_4XjZljgShGOoaRVs4&hl=en&ei=WdHaScGtLOXulQeUhr2NCA&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1#PPA95,M1 R. E. Jacobson, Sidney F. Ray '''The manual of photography''', page 95]</ref> Dat betekent dat het [[diafragmagetal]] van het objectief een vaste waarde heeft, namelijk die van de [[apertuur]] van het hele objectief (typisch ''f''/8 voor een objectief van 500 mm, of ''f''/11). De dubbelgevouwen stralengang beperkt de lengte van het objecief, maar vergroot de diameter. Het meest opvallende kenmerk is de ringvorm van onscherpe punten in het beeld, waardoor een [[torus]]vormige vervaging (de ~~zgn.~~zogenaamde [[bokeh]]) optreedt die veroorzaakt wordt door de vorm van de [[Intree- en uittreepupil\|intreepupil]]. Verschillende fabikanten hebben in de laatste decennia van de 20e eeuw catadioptrische objectieven gemaakt. Nikon en Canon boden verschillende ontwerpen, zoals 500 mm 1:8 en 1000 mm 1:11. (Die van Nikon heetten eerst ''Mirror-Nikkor'' en later ''Reflex-Nikkor''.) Kleinere bedrijven, zoals Tamron, hadden hun eigen versies. Van de grote fabrikanten heeft nu alleen nog Sony (voorheen Minolta) een catadioptrisch objectief van 500 mm voor hun camera’s uit de Alpha-reeks. Het bijzondere van dit Sony-objectief is dat dit het enige van een groot merk is dat automatische scherpstelling biedt (afgezien van het identieke, door Minolta vervaardigde, objectief dat voorafging aan de productie door Sony).

Catadioptrisch systeem: verschil tussen versies