Depersonalisatie: verschil tussen versies

Naast de term depersonalisatie wordt ook de term '''derealisatie''' gebruikt. De grens is niet altijd duidelijk, maar de richtlijn is dat bij depersonalisatie de persoon zijn geest of lichaam als vreemd ervaart en dat hij bij derealisatie zijn omgeving ziet als onwezenlijk of onecht.

 

 

Waar mensen die lijden aan derealisatie veel baat bij hebben, is contact met lotgenoten. Een patiënt kan zichzelf enorm geïsoleerd voelen wanneer deze de voor hem/haar enige "echte" werkelijkheid instapt, waar het maar een eenzame bedoening is. Wanneer een patiënt zich realiseert dat hij niet de enige met de ervaringen is, zal hij de ervaringen van derealisatie minder serieus nemen. Filosofisch gepieker over de ervaringen maakt de aandoening namelijk snel erger.