Slag bij Rorke's Drift: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
MexicanoBot (overleg | bijdragen)
k taal, replaced: bekend stond → bekendstond
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 63:
 
In zekere zin was het ook de bedoeling van de Zoeloeleiders om een groep krijgers op te offeren, zodat ze het geweervuur konden tellen van de Britten.
De Zoeloes vielen aan als een "buffelhoorn": de kop beukte op de missiepost, terwijl de "horens" aan beide zijden "steken uitdeelden". Als dit met tussenpozen werd herhaald, kwam er telkens een golf van Zoeloes op de verdedigingslinie af. Eén van deze aanvallen richtte zich tegen de noordwestmuur van het hospitaal en tegen degenen die achter de barricaden zaten (met inbegrip van Dalton en Bromhead). Op deze plek was men weldra in een man-tegen-man gevechtmangevecht gewikkeld. De Britse soldaten vochten met hun [[bajonet]]ten, hun officieren met hun [[sabel (wapen)|sabels]] en revolvers en de Zoeloekrijgers achter hun schilden met hun speren of assegaais.
De Britse muur was te hoog voor de Zoeloes om te beklimmen, zodat ze in elkaar doken onderaan de muur en probeerden de geweren te ontwijken of af te nemen. Voor de Britse soldaten was dit een gevecht van één tegen drie of meer. Op enkele plaatsen klommen de Zoeloes over de lichamen van de gesneuvelden om een wig te drijven in de Britse verdediging bij de muren. Met de bajonetten dreven de Britten hen terug.