Hu Jintao: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
DarkLeon (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 58:
De grootste crisis in het begin van Hu's bewind was het uitbreken van de longziekte [[SARS]]. Na (breed gedragen) kritiek van de [[WHO|Wereldgezondheidsorganisatie]] op China wegens haar poging de zaak te verdoezelen en wegens het langzaam reageren op de crisis, ontsloeg hij een aantal hooggeplaatste partijleden – waaronder de minister van Volksgezondheid en de burgemeester van [[Peking]] – en ondernam hij stappen om China's rapportage aan internationale medische organisaties transparanter te maken.
 
Opvallend was de milde reactie van Peking op protesten in [[Hongkong]] tegen Artikel 23 in [[2003]]. In een niet eerder voorgekomen beslissing werd de voorgestelde wetgeving op [[1 juli]] van dat jaar ingetrokken. Tegelijkertijd ging Hu publiekelijk vierkant achter Hongkongs partijbaas [[Tung-Chee Hwa]] staan, na de stemming in Hongkong gepolsdgepolst te hebben. Heel anders was de reactie toen in de aanloop naar de [[Olympische Zomerspelen 2008|Olympische Spelen van Peking]] onrust ontstond in [[Tibetaanse Autonome Regio|Tibet]], waar Hu zelf had meegewerkt aan de politiek van 'sinaficering'. De opstand werd met groot geweld neergeslagen, en de vermoedelijke leiders werden terechtgesteld. Hetzelfde gebeurde in [[Xinjiang]], waar de [[Oeigoeren]] in 2009 de [[Han-Chinezen]] begonnen aan te vallen. De toekenning van de [[Nobelprijs voor de Vrede]] aan de gedetineerde [[Liu Xiaobo]], initiatiefnemer van [[Charter 08]], leidde tot verkrampte commentaren. Vrouw en vrienden van Lioe werden onder bewaking geplaatst om te voorkomen dat iemand namens hem naar Oslo reisde. In Peking werd een "Confucius Vredesprijs" uitgereikt
aan [[Lien Chan]], een ijveraar voor samenwerking van Taiwan met de Volksrepubliek.