Esen tajsj: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 44:
De Chinese keizer [[Zhengtong]] ([[1427]] - [[1464]]), onder invloed van zijn belangrijkste raadgever, de eunuch Wang Zhen, nam nauwelijks maatregelen. Pas toen Esen oprukte richting [[Datong]], één van de belangrijkste steunpunten aan de Muur werd een groot leger gemobiliseerd dat onder aanvoering van de keizer zelf ten strijde trok. Kort na het vertrek uit Peking werd het Chinese leger al geconfronteerd met grote problemen op het gebied van bevoorrading en logistiek. Esen en zijn leger lokten het Chinese leger steeds verder naar het westen. Pas bij het bereiken van Datong realiseerde Zhengtong zich de ernst van de problemen en besloot zich terug te trekken naar Peking. Op die terugtocht wist Esen herhaaldelijk delen van het Chinese leger te vernietigen en ook uiteindelijk de keizer bij Tumu gevangen te nemen.
 
De meeste historici van die periode zijn van opvatting, dat op dat moment er nauwelijks nog belemmeringen waren voor Esen om naar Peking op te rukken en de stad in te nemen. In plaats daarvan koos Esen ervoor zijn campagne te onderbreken en een enorm losgeld voor de vrijlating van de keizer te eisen. Deze interval maakte het de Chinese regering mogelijk om orde op zaken te stellen. Er werd een nieuwe verdedegingverdediging georganiseerd en een jongere broer van Zhentong,Zhu Qiyn,onder de naam Jingtai tot waarnemend keizer en regent te benoemen. Na enkele maanden belegerde Esen dan toch Peking, maar slaagde er niet in de stad in te nemen. Hij keerde terug naar de steppe en laat na ruim een jaar Zhengtong vrij, omdat het verder gevangen houden van hem geen doel meer diende. Zhengtong slaagde er in om [[ 1457]] door een staatsgreep weer als de keizer [[Tianshun]] weer aan de macht te komen.
 
Deze episode heeft tot een discussie onder historici geleid of Esen nu wel of niet de bedoeling had een rijk als dat van Dzjenghis Khan opnieuw te vestigen dan wel of niet de bedoeling had China opnieuw voor de Mongolen te veroveren. Een klein aantal historici onder wie Frederick Mote is van opvatting, dat de Mongolen onder Esen, in de herinnering van de Yuan-dynastie over China, een nieuwe vorm van zelfbewustzijn beleefden als iets van een ''Mongoolse natie''.