De straatzangeres: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 15:
== Voorstelling ==
[[Antonin Proust]] vertelt in zijn [[memoires]] dat Manet in de ''Boulevard Malesherbes'' in [[Parijs]] een vrouw uit een louche [[café]] zag komen terwijl zij met één hand haar rok ophield en in de andere een [[gitaar]] vast had. Manet vroeg de vrouw onmiddellijk voor hem te poseren, maar dit weigerde zij. Daarop besloot hij [[Victorine Meurent]] te schilderen, een model waarmee de schilder kort daarvoor in aanraking was gekomen. Ook voegde hij de kersen toe, die op een verkreukeld papier op de arm van de vrouw liggen. Proust dateert dit vooral op 1865, maar dat is zeker incorrect, omdat het werk al in 1863 tentoongesteld is. Tegenwoordig wordt 1862 beschouwd als jaar van ontstaan."<ref name="origins">Gary Tinterow en Henri Loyrette, Origins of Impressionism, 1994, New York p 398</ref>
Het kleurenpalet van het schilderij is erg sober. Donkere kleuren overheersen, alleen onderbroken door het bleke gezicht van de vrouw en het kleine [[stilleven]] met kersen in rood
''De straatzangeres'' was voor zijn tijd een erg modern schilderij, omdat een scène uit het dagelijks leven werd afgebeeld op groot formaat. Dit was tot dan toe slechts voorbehouden aan religieuze en historische werken of officiële portretten. Manet slaagde erin een momentopname vast te leggen uit het stadsleven van Parijs, waar toevallige ontmoetingen tussen onbekenden sinds de aanleg van de brede boulevards met trottoirs vaak voorkwamen. De vrouw op het portret staart met een lege blik in de verte, ondertussen enkele kersen naar haar mond brengend. Naar haar gedachten of bezigheden kan de toeschouwer slechts raden. De enige aanwijzingen zijn de gitaar en het café dat op de achtergrond vaag te zien is.
Tijdens de eerste expositie in 1863 kon het werk op stevig kritiek rekenen, maar [[Émile Zola]] schreef er in 1867 enthousiast over. Hij prees de subtiele harmonie van het zachte en
{{Cquote|''On y sent la recherche de la vérité, le labeur consciencieux d'un homme qui veut, avant tout, dire franchement ce qu'il voit.''<br /><br /><small>(Je voelt hier de zoektocht naar de waarheid, het gewetensvolle werk van een man die, voor alles, eerlijk wil uitdrukken wat hij ziet)</small>|Émile Zola (1867)}}
| |||