Ignaz Semmelweis: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k r2.7.2+) (Robot: toegevoegd: bg:Игнац Земелвайс
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 4:
Semmelweis kwam in [[1844]] werken bij het ''Allgemeines Krankenhaus'' in [[Wenen]]. Het was een nieuw academisch ziekenhuis met twee kraamafdelingen. Op de ene afdeling werden [[vroedvrouw]]en opgeleid, op de andere onder leiding van dr. [[Johan Klein]] werden [[geneeskunde|medisch]] studenten in de [[verloskunde]] bekwaamd. [[Kraamvrouwenkoorts]] was een veelvoorkomende [[ziekte]] waaraan tot wel 25% van de kraamvrouwen in ziekenhuizen in die tijd overleed. Alleen diegenen die zich geen thuishulp konden veroorloven, bevielen in het [[ziekenhuis]]. De bestaande theorie schreef kraamvrouwenkoorts toe aan "atmosferische, tellurische, kosmische [[miasma]]'s" ofwel door de lucht overgedragen (atmosferisch), aardse (tellurisch), jaargetijde-afhankelijke (kosmisch), rottende organische stoffen (miasma's). Patiënten werden op verschillende dagen tot de beide kraamafdelingen toegelaten. De sterfte op de vroedvrouwenafdeling was een factor 4 lager dan die op de academische opleiding. Semmelweis concludeerde hiermee dat de jaargetijde-afhankelijke verklaring niet ''kon'' kloppen.
 
Na het verwerpen van een aantal andere [[hypothese]]n (overbezetting, dieet, ventilatie, vuil linnengoed, [[wierook]] van de priester) kwam Semmelweis uiteindelijk op het goede spoor. Kolletschka, een vriend, patholoog-anatoom en collega van Semmelweis, kreeg door een verwonding met een ontleedmes symptomen die dezelfde waren als zich bij kraamvrouwenkoorts voordeden: rood rondom de wond, hoge koorts, gezwollen onderbuik, pijn, rode strepen, een versnelde pols, [[delier|delirium]] en tenslotteten slotte de dood. Na dit voorval en omdat de kraamzaal door de medische studenten bezocht werd aansluitend op [[anatomie]]colleges, veronderstelde Semmelweis dat "lijkstof" in de [[bloedsomloop]] de boosdoener zou kunnen zijn. Hij verlangde dat iedereen zijn handen in [[bleekwater]] zou wassen voordat er onderzoek op de kraamzaal gedaan zou worden. Halverwege [[1847]] daalde de sterfte van 18% in mei tot onder de 1% in augustus.
 
Vanwege Semmelweis' [[liberalisme|liberaal]]-[[politiek]]e sympathieën tijdens een revolutiepoging in 1848 werd hij ontslagen, maar in feite vanwege rancune van zijn chefs in het ziekenhuis. Tussen 1850 en 1856 werkte hij in een ander ziekenhuis in [[Boedapest]], waar hij met zijn bij studenten en staf impopulaire methode - herhaaldelijk wassen in [[bleekwater]] is pijnlijk - het sterftecijfer beneden de 1% wist te krijgen, terwijl dat in zijn vroegere ziekenhuis opliep tot wel 34% in [[1860]]. Tot op dat moment had Semmelweis nooit iets gepubliceerd over zijn bevindingen, omdat hij opzag tegen schrijven in [[wetenschap]]pelijk [[Duits]].