Functionele MRI: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Oudeisplus (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Oudeisplus (overleg | bijdragen)
Regel 11:
Een andere ontwikkeling is de [[RS-fMRI]] (''resting state fMRI'') waarbij fMRI beelden gemeten worden terwijl het brein in rust verkeert. In een toestand van rust vertonen gebieden in de hersenen namelijk coherente spontane neurale activiteit(<0.1 Hz) die mogelijk wijst op functionele verbindingen tussen die gebieden. RS-fMRI is dus vooral interessant om de diffuse toestand van het brein te meten als er geen sprake is van taakgerichte activiteit. Uit dergelijk onderzoek is bijvoorbeeld gebleken dat het brein ook in rust veel energie gebruikt. De Amerikaanse hersenonderzoeker [[Marcus Raichle]] sprak in dit verband van een [[defaultnetwerk]] ('terugvalnetwerk'): een netwerk in de hersenen dat eigenlijk altijd actief is, en mogelijk ook onze [[dagdromen]] en bepaalde aspecten van ons [[zelfbewustzijn]] weerspiegelt.<ref>Debra A. Gusnard & Marcus E. Raichle. Searching for a baseline: Functional imaging and the resting human brain. Nature Reviews Neuroscience 2, 685-694 (October 2001) </ref>.<ref>Raichle, Marcus E.; Snyder, Abraham Z. (2007). "A default mode of brain function: A brief history of an evolving idea". NeuroImage 37 (4): 1083–90. </ref> Mogelijk is dit netwerk ook nodig om de functionele verbindingen in netwerken van de hersenen te onderhouden. RS-fRMI wordt verder toegepast om activiteit van het brein in toestanden van [[stress]], [[piekeren]] en [[depressie (klinisch)|depressie]], of effecten van [[psychofarmaca]] te meten.<ref>http://www.leidenuniv.nl/nieuwsarchief2/1880.html</ref><ref> Buckner, R. L.; Andrews-Hanna, J. R.; Schacter, D. L. (2008). "The Brain's Default Network: Anatomy, Function, and Relevance to Disease". Annals of the New York Academy of Sciences 1124: 1–38.</ref> . Naast het defaultnetwerk zijn inmiddels via analyse van fMRI metingen andere grootschalige netwerken in het brein in kaart gebracht, zoals het [[saliencenetwerk]] ('opvallendheidnetwerk') en een [[computationeel netwerk]] dat vooral betrokken is bij actieve cognitieve processen als [[aandacht]] en [[werkgeheugen]].<ref>Damoiseaux, J.S. et al. (2006) Consistent resting-state networksacross healthy subjects. Proc. Natl. Acad. Sci. U. S. A. 103, 13848–13853</ref><ref>Seeley WW, Menon V, Schatzberg AF, Keller J, Glover GH, Kenna H et al (2007) Dissociable intrinsic connectivity networks for salience processing and executive control. J Neurosci 27(9)</ref> Mogelijk bestaat tussen deze netwerken een vorm van interactie waardoor bijvoorbeeld het saliencenetwerk het defaultnetwerk kan inhiberen als het brein door stimuli van buiten of bepaalde taakverrichting wordt geactiveerd.<ref>V. Menon, L.Q. Uddin. Saliency, switching, attention and control: a network model of insula function. Brain Struct Funct, 214 (2010), pp. 655–667</ref>
*Functionele connectomie
Door te kijken naar de samenhang of correlatie tussen activiteitspatronen van verschillende gebieden in de hersenen kunnen we ook een beeld krijgen van de functionele connectiveit: hoe of in welke mate de gebieden met elkaar samenwerken. De consistente patronen van langzame synchrone fMRI activiteit van breingebieden worden ook wel aangeduid als functionele [[connectiviteit]]. Doel van onderzoek is vast te stellen in hoeverre ook individuen gekenmerkt zijn door een 'functioneel connectoom': eigen specifieke kaarten van functionele neurale activiteit die als [[fenotype]]n kunnen fungeren voor moleculair-genetisch studies en [[biomarker]]s van ontwikkelings en pathologisch processen in het brein. <ref>B.B. Biswal et al. (2010) Toward discovery science of human brain function. PNAS, March 9, vol. 107, no. 10 </ref>
 
== Zie ook ==