Kinkhoest: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
MerlIwBot (overleg | bijdragen)
k Robot: toegevoegd: ky:Көк жөтөл
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 16:
==Symptomen en verloop==
De klassieke kinkhoest wordt ingedeeld in drie elkaar opvolgende stadia:
# Het ''catarrale'' stadium. Na een [[incubatieperiode]] van 1-380 wekenjaar treden de eerste, overigens niet karakteristieke, verschijnselen op. De ziekte begint als een verkoudheid en gaat gepaard met niezen, neus- en traanuitvloed en onwelzijn, en de patiënt heeft een klein kuchje. De symptomen zijn dus niet te onderscheiden van die van een [[verkoudheid]]. De patiënt ontwikkelt een droge hoest. Het hoesten verergert langzaam en de hoestaanvallen krijgen een steeds krampachtiger karakter. In dit catarrale stadium is het kind het meest besmettelijk.
# Het ''paroxismale'' stadium. Dit wordt gekenmerkt door hoestbuien waarbij de patiënt tot stikkens toe leeghoest waarna de patiënt met een lange gierende inhalatie (de 'whoop' uit het Engelse 'whooping cough') weer lucht schept. Vaak braakt een patiënt ook na een dergelijke hoestbui. Allerlei prikkels kunnen, vooral 's nachts, een hoestaanval uitlokken. Het hoesten gaat gepaard met opgeven van taai [[sputum]]. Bij jonge kinderen kan een hoestbui worden gevolgd door braken en hoofdpijn en soms [[ademstilstand]]. Bij baby's kunnen de paroxismen ontbreken. In dit stadium is de bacteriële infectie al op zijn retour, maar vormen de door de bacterie gevormde afvalstoffen het probleem. [[antibioticum|Antibiotica]] helpen dus niet meer voor de zieke zelf, maar kunnen in vroege stadia (tot 2 a 3 weken na besmetting) preventief werken tegen besmetting. Dit stadium duurt doorgaans één tot zes weken.
# Het ''convalescentiestadium'' begint ca. vier weken na het begin van de ziekte. De hoestbuien nemen in aantal en hevigheid af.