Sjebalin, ook gespeld als Shebalin, werd in [[Omsk]] geboren. Zijn ouders waren beide leraren. Sjebalin studeerde aan de plaatselijke muziekschool en toen hij 20 jaar oud was, volgde hij het advies van zijn muziekleraar op, en reisde naar [[Moskou]] om zijn composities aan [[Reinhold Glière]] en [[Nikolaj Mjaskovski]] te laten zien. Beide componisten loofden Sjebalin’s werk en adviseerden hem zich op het Conservatorium van Moskou verder in het vak te bekwamen. Hij studeerde daar in 1928 af. Zijn afstudeeropdracht was zijn Symfonie nr.1 op.6 en deze werd opgedragen aan zijn leraar Mjaskovski.
In de jaren 1920 was Sjebalin lid van de Vereniging van Hedendaagse Muziek (ASM) en hij was lid van een informele Moskouse groep van musici die de ‘Lamm groep’ werd genoemd naar toen zeer bekende leraar Pawel[[Pavel Lamm]] van het Moskouse Conservatorium. Deze musici kwamen onregelmatig in Lamm’s woning samen en bestudeerden en becommentarieerden elkaars muziek; tevens voerden ze daar werken uit.
Sjebalin werkte na zijn afstuderen als muziekleraar in het conservatorium en in 1935 werd hij het hoofd van de compositieklas van de [[Gnessin Staats Academie voor Muziek]]. (ГосударственныйSjebalin музыкальныйwas колледжéén имениvan Гнесиных).de Tijdensoprichters van de zeer[[Bond moeilijkevan Sovjetcomponisten]] en diens voorzitter in 1941 en 1942. Tijdens de jaren 1942-48 was Shebalin directeur van het Moskouse Conservatorium en was hij artistiek directeur van de Centrale Moskouse Muziekschool. Bekende studenten van Sjebalin zijn [[Tichon Chrennikov]], [[Edison Denisov]], [[Grigory Frid]] en [[Karen Chatsjatoerjan]].
In 1948 werd ook hij door partijfunctionaris [[Andrej Zjdanov]] sterk bekritiseerd en Sjebalin werd in hetzelfde formalistenrijtje[[Formalisme (kunstbeschouwing)|formalisten]]rijtje als [[Dmitri Sjostakovitsj|Sjostakovitsj]], [[Sergej Prokofjev|Prokofjev]], Chatsjatoerjan, [[Gavriil Nikolajevitsj Popov|Popov]] en Mjaskovski gezet. In tegenstelling tot de muziek van deze collega’s nam de belangstelling voor Sjebalin’s muziek, die verre van formalistisch is, sterk af. Bekende studenten van Sjebalin zijn [[Tichon Chrennikov]], [[Edison Denisov]], [[Grigory Frid]] en [[Karen Chatsjatoerjan]]. Sjebalin was één van de oprichters van de [[Bond van Sovjetcomponisten]] en diens voorzitter in 1941 en 1942.
In 1953 kreeg Shebalin een [[beroerte]] en een tweede in 1959 waarna hij niet meer kon spreken. Ondanks deze enorme tegenslagen slaagde hij er in zijn 5devijfde symfonie te voltooien. Hij overleed in 1963 aan een derde beroerte. Sjostakovitsj noemde Sjebalin’s laatste symfonie ‘een briljant creatief werk, boordevol emotie, optimisme en leven’.
