Giorgio Morandi: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
Zijn subtiele stijl ziet men vooral goed in de stillevens van kruiken, vazen en flessen door het beperkt aantal kleuren dat hij gebruikte. Zijn stijl is snel herkenbaar, mede omdat hij zich vrij onafhankelijk heeft ontwikkeld. Deze werken zijn ook de bekendste werken van zijn hand. Daarnaast schilderde hij talrijke landschappen en bloemen, maar buiten Italië is dat werk weinig bekend. Naast schilder was hij (tussen 1930 tot 1954) professor aan de kunstacademie, de Accademia di Belle Arti.
 
Door zijn onafhankelijkheid waren zijn overgangen van stijlen vrij ruw. In 1914 is er duidelijk sprake van het [[futurisme]] in zijn werken. Vanaf 1915, toen hij ook kort in het Italiaanse leger diende, zijn de stijlen van [[Paul Cézanne]] en [[Henri Rousseau]] duidelijk zichtbaar in zijn werken. Tussen 1918 en 1922 begeeft zijn werk zich in de kunstrichting [[Pitturapittura metafisica]], die het tegenovergestelde was van het eerdere Futurisme. Hoewel deze kunstbeweging in het begin van 1921 een stille dood was gestorven, bleef Morandi wat langer in deze stijl schilderen. Daarna vormde hij deze stijl om naar het subtiele schilderwerk en vooral ook etswerk. Hij liet zich daarbij inspireren door onder meer [[Rembrandt van Rijn|Rembrandt]] en in 2006 werd in het Morandi-museum in Bologna een tentoonstelling aan de relatie tussen de twee kunstenaars gewijd, getiteld 'Rembrandt and Morandi. The changing dances of engraved signs'. Morandi bezat vijf Rembrandt-etsen. Het is vooral buiten Italië dat hij dan bekend en geroemd wordt. Het museum in zijn geboorteplaats Bologna toont ook een reconstructie van zijn schilderstudio.
 
== Zie ook ==