Slag bij Gembloers (1578): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k r2.7.2+) (Robot: gewijzigd: fr:Bataille de Gembloux (1578)
AGL (overleg | bijdragen)
link
Regel 22:
| notes=
}}
De '''Slag bij Gembloers''' vond plaats op [[31 januari]] [[1578]] tussen het Spaanse leger, geleid door generaal [[Juan van Oostenrijk|]] ''(Don Juan van Oostenrijk]])'', en het leger van de [[Staten-Generaal van de Nederlanden|Staten-Generaal]], nabij [[Gembloers]] in het noorden van het toenmalige [[graafschap Namen]].
 
== Aanloop ==
Het leger van de Staten-Generaal was haastig samengesteld door 16 van de 17 Nederlandse provinciën (alleen [[Hertogdom Luxemburg|Luxemburg]] was onder zijn stadhouder [[Peter Ernst vonI van Mansfeld|Ernst van Mansfeld]] altijd trouw gebleven aan de Spaanse koning [[Filips II van Spanje|Filips II]]). Deze gewesten hadden zich in het kader van de [[Pacificatie van Gent]] met elkaar verzoend, en later de [[Unie van Brussel]] gesloten.
 
Nadat de Spaanse generaal Don Juan de [[Citadel van Namen]] had ingenomen op [[24 juli]] [[1577]], richtte hij zijn blik verder noordwaarts; in januari 1578 deed hij een aanval op de door de Pacificatie verenigde gewesten. Don Juan voerde hierbij de leus ''In hoc signo vici Turcos, in hoc vincam haereticos'' (In dit teken overwon ik de Turken, in dit teken zal ik de ketters overwinnen); dit verwees naar zijn [[slag bij Lepanto|zege bij Lepanto]]<ref>[http://dutchrevolt.leiden.edu/dutch/spreuken/Pages/in%20hoc%20signo%20vici%20turcos.aspx Tachtigjarige Oorlog (Universiteit Leiden): In hoc signo vici Turcos]</ref>.
 
== De slag ==
Regel 35:
 
== Gevolgen ==
Voor Don Juan was het de laatste grote zege (hij overleed 1 oktober 1578), maar zijn rechterhand [[Alexander Farnese]], prins (later hertog) van Parma, deed ermee zijn intrede op het Nederlandse strijdtoneel. Hij bedreef eerder, in tegenstelling tot Juan, de diplomatie dan de repressie, en wist de Waalse gewesten [[graafschap Henegouwen|Henegouwen]], [[Graafschap Artesië|Artesië]], [[Cambrai|Kamerijk]] en [[Frans-Vlaanderenhet Kamerijkse|Kamerijk]] (in de zin van Franstalig ofen [[Rijsels-Vlaanderen]]) te bewegen zich weer met de Spaanse koning en zijn stadhouder te verzoenen in het kader van de [[Unie van Atrecht]]. Onder de edelen die zich verzoenden waren [[Maarten Schenk van Nydeggen]]<ref>{{aut|P. W. van Wissing, J. A. E. Kuys}}, [http://books.google.nl/books?id=zUDK39eD71gC&printsec=frontcover#v=onepage&q&f=false ''Biografisch Woordenboek Gelderland'' (2006) 110]. Franeker: Uitgeverij Verloren.</ref> en [[Emanuel Filibert van Lalaing]], die hadden meegevochten bij Gembloers. [[Filips van Lalaing (1537-1582)|Filips van Lalaing]], stiefbroer van Emanuel Filibert, werd verantwoordelijk gehouden voor de nederlaag van het Staatse leger, hoewel hij niet bij de slag aanwezig was; hij liep een jaar later ook over naar de Spanjaarden<ref>Encarta-encyclopedie Winkler Prins (1993-2002) s.v. ''Lalaing. Filips van Lalaing''. Microsoft Corporation/Het Spectrum.</ref>. De Staatse nederlaag versnelde het uiteenvallen van de eenheid der opstandige gewesten.
 
== Zie ook ==