Orion (sterrenbeeld): verschil tussen versies

Op het [[noordelijk halfrond]] is Orion in de winter niet te missen. Hij lijkt op een [[zandloper]] met linksboven de heldere [[ster (hemellichaam)|ster]] [[Betelgeuze (ster)|Betelgeuze]], een [[rode reus]], rechtsboven [[Bellatrix (ster)|Bellatrix]], rechtsonder [[Rigel (ster)|Rigel]], een blauwe [[superreus]] en tevens de helderste ster van Orion, en linksonder [[Saiph]]. In het midden lopen de drie vrijwel even heldere sterren [[Alnitak]], [[Alnilam]] en [[Mintaka]] (ζ, ε en δ Orionis) schuin als een riem naar rechts omhoog. Samen worden ze daarom de "Gordel van Orion" of "[[Jakobsstaf]]" worden genoemd. Vlak onder de riem ligt de [[Paardekopnevel]] in het [[Orioncomplex]]. Links bevindt zich [[Sirius (ster)|Sirius]], iets onder de verlengde lijn door de riem (dus in oostelijke richting, afbuigend naar het zuiden). Sirius is na de zon de helderste [[Ster (hemellichaam)|ster]] aan de hemel en maakt deel uit van het sterrenbeeld [[Grote Hond|''Canis Maior'']], de grote [[jachthond]] van Orion. Mintaka ligt vrijwel op de hemelequator.

Net onder de gordel bevindt zich de [[Orionnevel]] (M42), een lichte vlek die in donkere nachten met het blote oog te zien is. Dit is een [[nevels en gaswolken|nevel]] met veel [[waterstofgas]] waarin zich veel nieuwe sterren vormen. Deze nevel is het meest opvallende deel van het [[Orioncomplex]], een uitgebreid gebied van nevels en gasworken dat zich op 1600 [[lichtjaar]] in de richting van Orion bevindt.