Culturele geografie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix |
"voorbeelden daarvan zijn bijvoorbeeld" |
||
Regel 24:
Interessant is de aandacht voor de postmoderne meervoudigheid van het begrip 'cultuur'. Het gaat niet alleen om elitaire cultuur (de hoge cultuur), maar evenzeer om [[pop-cultuur]], massacultuur, jeugdcultuur. Het gaat dus niet alleen om betekenissen die door de elite worden gegeven aan de ruimte, maar ook en vooral om de manier waarop minderheden de ruimte beleven. [[feminisme|Feministisch]] georiënteerde onderzoekers wijzen bijvoorbeeld op de verschillende wijzen waarop mannen en vrouwen ruimten in de stad ervaren en beleven. Ruimten (landschappen) zijn niet neutraal maar een afspiegeling van dominante machtsrelaties in de samenleving.
De moderne cultuurgeograaf heeft veel aandacht voor [[Macht (politiek)|macht]]. Het gaat niet alleen over macht in politieke zin, maar in het algemeen over de zeggenschap die groepen over delen van de ruimte willen hebben. Zo kan een onderscheid worden gemaakt tussen ruimten die geschikt geacht worden voor geconformeerd gebruik versus ruimten waar het [[non-conformisme]] zich wil manifesteren (zie de discussie over plaats en gebruik van [[hangplek]]ken in stedelijke gebieden). Vanuit de aandacht voor de factor macht in de stedelijke ruimte wordt er ook weer gekeken naar het landschap. Zo publiceerde [[Sharon Zukin]] in 1991 ''Landscapes of power'' waarin ze duidelijk maakt hoe economische praktijken hun stempel drukken op het hedendaagse landschap ([[Disneyland]], [[shopping mall]]s, industrieterreinen). Ook [[toerisme]] is een economische factor met een landschapstransformerende macht. Voorbeelden daarvan zijn
Binnen de nieuwe culturele geografie wil men de manier waarop landschappen worden weergegeven ter discussie stellen. Landschapsgeografen wenden zich hiervoor tot bijvoorbeeld de [[literatuurwetenschap]] of de [[semiotiek]] om te analyseren hoe het landschap 'gelezen' moet worden. In dit kader is er ook een groeiende aandacht voor het 'ruimteloos' (footloose) raken van economische en sociaal-culturele activiteiten waarbij oorspronkelijke lokale bindingen verloren gaan. Aan de Spaanse Costa’s verschijnen 'echte' Hollandse cafés, om maar een voorbeeld te geven.
| |||