Keje Molenaar: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 23:
 
== Biografie ==
Molenaar speelde achtereenvolgens voor [[FC Volendam]] (1977-80), [[AFC Ajax|Ajax]] (1980-84), opnieuw Volendam (1984-85), [[Feyenoord]] (1985-88) en [[Schiedamse Voetbal Vereniging|SVV]] (1988-90). Met Ajax won hij het landskampioenschap twee keer zeer overtuigend (1981-1982 en 1982-1983, doelsaldi +75, +65) en de beker eenmaal (1982-1983). Bij Ajax (juli 1980-juni 1984) verwierf Molenaar faam als zeer offensieve, stijlvolle, opkomende rechtervleugelverdediger, die constructief en offensief sterk was. Bij [[AFC [Ajax|Ajax]] speelde Molenaar samen met onder anderen [[Frank Arnesen]], [[Martin Vanvan Geel]], [[Henning Jensen]] (t/m 1981); [[Piet Hamberg]], [[Tscheu La Ling]], [[Martin Wiggemansen]] (t/m 1982); [[Sören Lerby]], [[Wim Kieft]], [[Johan Cruijff]] (t/m 1983); [[Peter Boeve]], [[Hans Galjé]], [[Frank Rijkaard]], [[Gerald Vanenburg]], [[Sonny Silooy]], [[Jesper Olsen]], [[Marco van Basten]], [[Jan Mölby]], [[Felix Gasselich]] en [[Ronald Koeman]] (t/m 1984). Ajax-trainers waren toen successievelijk [[Leo Beenhakker]], [[Johan Cruijff]] (technisch adviseur), [[Aad de Mos]] (interim), [[Kurt Linder]] en opnieuw [[Aad de Mos]]; bekende bestuursleden waren toen [[Ton Harmsen]], [[Arie van Eijden]] en SONY-man [[Martin Brandsteder]], de vader van [[Ron Brandsteder]].
 
Molenaar speelde twee interlands, waarvan hij éénmaal in de basis startte. Zijn debuut maakte hij op [[11 oktober]] [[1980]] tegen [[Bondsrepubliek Duitsland (1949-1990)|West-Duitsland]] (1-1). In deze wedstrijd viel hij in de 84e minuut in. Bijna een jaar later ([[1 september]] [[1981]]) speelde hij voor de eerste en enige keer in de basisopstelling van Oranje. Deze wedstrijd speelde [[Nederland]] uit tegen [[Zwitserland]] (2-1 nederlaag). Beide interlands van Molenaar waren vriendschappelijke wedstrijden.