Tomislav Ivić: verschil tussen versies

== Biografie ==

Ivić werd in 1933 geboren in Split dat destijds behoorde tot het [[Koninkrijk Joegoslavië]].

 

De op advies van [[Rinus Michels]] in mei [[1976]] gecontracteerde opvolger Ivić werd trainer bij het Nederlandse [[AFC Ajax]] (1/7/1976-30/6/1978), waarmee hij in het seizoen [[Eredivisie 1976/77|1976/1977]] landskampioen werd, nadat [[AFC Ajax]] de 3 seizoenen daarvoor telkens slechts als 3e was gefinisht. Wel was er enige kritiek, omdat de speelstijl te defensief zou zijn (4-5-1) en het typische Ajax-voetbal verloochend werd. In 1977/1978 schakelde Ivic om naar veel aanvallender spel. In het qua doelcijfers veel betere seizoen [[Eredivisie 1977/78|1977/1978]] werd Ivic met [[AFC Ajax]] 2e, verliezend bekerfinalist en kwartfinalist EuropaCup I en in de oefenduels werden beduidend betere resultaten geboekt dan in 1976/1977. Bij [[AFC Ajax]] voerde Ivic verjonging door en werkte Ivic met spelers als routinier en libero [[Ruud Krol]], de door Ivic zelf gehaalde verdediger [[Jan Everse]], verdediger en middenvelder [[Rene Notten]], de middenvelders [[Frank Arnesen]], [[Dick Schoenaker]], [[Sören Lerby]] en [[Hans Erkens]] en de aanvallers [[Tscheu La Ling]], [[Ruud Geels]], [[Geert Meijer]] en [[Simon Tahamata]], welke laatste onder Ivic zijn debuut maakte (24-10-1976). Half [[1978]] keerde Ivic weer terug bij Hajduk Split.