Frank Capra: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 21:
Na de oorlog begon hij te werken als [[figurant]] in verscheidene films, waarna hij ervaring opdeed bij [[montage (film)|montage]] en [[filmregisseur|regie]] van korte films. Op [[25 november]] [[1923]] trouwde hij met Helen Howell. In januari 1924 werd hij door [[Hal Roach]] ingehuurd als scenarist van ''[[Our Gang]]''-filmpjes (in Nederland beter bekend als ''[[de Boefjes]]''). Frank Capra wilde regisseur worden, maar Hal Roach weigerde, waarna Frank Capra ontslag nam en begon te werken voor [[Mack Sennett]], in 1925. Deze liet hem scenario's schrijven voor films met [[Harry Langdon]] (de "vierde grote stomme komedieacteur") in de hoofdrol. Nadat ook Sennett Capra had ontslagen, kreeg hij een baan bij Langdon, eerst als scenarist, en later als regisseur.
In 1927 werd hij ook daar ontslagen, toen Langdon besloot zichzelf te regisseren, waarna hij ging werken bij [[Columbia Pictures|Columbia]]. Deze productiemaatschappij werd in de jaren dertig groot door het succes van de films van Capra. Hier begon een samenwerking met de scenarist [[Robert Riskin]]. In 1933 brak hij definitief door met ''[[Lady for a Day]]'', waarvoor hij een [[Academy Award|Oscarnominatie]] kreeg. Het jaar daarop volgde zijn eerste grote mijlpaal. De romantische komedie ''[[It Happened One Night]]'', met [[Clark Gable]] en [[Claudette Colbert]], was een groot succes, wat onder andere resulteerde in vijf [[Academy Award|Oscars]]. ''It Happened One Night'' was de eerste film die de vijf belangrijkste Oscars won, namelijk [[Academy Award voor Beste Film|Beste Film]], Beste Regie (voor Capra), Beste Mannelijke Hoofdrol (voor Gable), Beste Vrouwelijke Hoofdrol (voor Colbert) en Beste
De daaropvolgende jaren volgde een serie van komedies met een moraal en serieuze drama's, als ''[[Mr. Deeds Goes to Town]]'' (1936), ''[[Lost Horizon (1937)|Lost Horizon]]'' (1937), ''[[You Can't Take It with You]]'' (1938) en ''[[Mr. Smith Goes to Washington]]'' (1939). Al deze films werden genomineerd voor meerdere Oscars, waaronder die voor Beste Film. Veel van deze films gingen over "de kleine man die vocht tegen het systeem". Hierna vertrok hij van Columbia naar [[Warner Bros. Pictures|Warner Bros]], waar hij onder andere de komedie ''[[Arsenic and Old Lace]]'' maakte. Deze film werd pas in 1944 uitgebracht.
| |||