De '''Evin gevangenisEvingevangenis''' ([[Perzisch]]: زندان اوین, ''Zendān Evin'') is een [[gevangenis]] in [[Iran]], die is gelegen in de wijk [[Evin]] in het noordwesten van [[Teheran]]. De gevangenis staat bekend om zijn vleugel met [[politiek gevangene|politieke gevangenen]]. Vanwege het grote aantal intellectuelen in de gevangenis heeft het de bijnaam "Universiteit van Evin" gekregen.<ref name=NPR1> [http://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=12091966 Iran's Evin Prison Likened to Torture Chamber] National Public Radio, 19 juli 2007.</ref>
== Achtergrond ==
De Evin gevangenisEvingevangenis werd in 1972 in gebruik genomen. Toen vreesden de gevangenen het regime van de [[Mohammed Reza Pahlavi|]], de sjah van Iran]]. De [[ayatollah]]s die de sjah na de [[Iraanse revolutie]] in 1979 opvolgden hielden de gevangenis in gebruik.
De gevangenis is gebouwd ten tijde van het regime van sjah [[Mohammad Reza Pahlavi]] op de plaats van het voormalige woonhuis van [[Zia al-Din Tabataba'i]], die in 1921 korte tijd minister-president van Iran was. De instelling bevatte een executieplaats, rechtszaal en aparte celblokken voor criminelen, politieke gevangenen en een vrouwenafdeling. De gevangenis was oorspronkelijk van de [[SAVAK]], de veiligheids- en inlichtingendienst van de sjah. Bij de ingebruikname was de gevangenis ontworpen voor 320 gevangenen (20 in eenzame opsluiting en 300 in twee grote blokken voor gezamenlijke opsluiting). In 1977 is de gevangenis uitgebreid voor het houden van meer dan 1500 gevangenen (met 100 cellen voor de meest belangrijke politieke gevangenen).<ref name=Tortured_confessions>[http://books.google.com/books?id=_mnrYNIVfCgC&printsec=frontcover#v=twopage&q&f=false Tortured confessions: Prisons and public recantations in modern Iran] Ervand Abrahamian, University of California Press, 1999, ISBN 9780520218666.</ref>
Na de [[Iraanse revolutie]] in 1979 is het aantal gevangenen in Evin aanzienlijk uitgebreid tot 15.000 gedetineerden.<ref name=Tortured_confessions />
== Wreedheden ==
Wanneer Iraniërs aan de Evin gevangenisEvingevangenis denken, dan denken zij aan [[marteling]]en, bekentenissen en angst. Eenzame opsluiting vindt plaats in een cel van ongeveer 1,80 m bij 2 meter met alleen een raam in het plafond. Schrikbeelden zijn de bekentenissen waarbij met fysieke en psychologische wreedheden de persoonlijkheid van de gevangene geheel wordt afgebroken. Gevangenen worden maandenlang geslagen en het onmogelijk gemaakt te slapen. Uiteindelijk verkregen bekentenissen worden op de Iraanse staatstelevisie uitgezonden.<ref name=NPR1 /> Maagden worden voor hun executie door de ondervragers verkracht, omdat men in Iran denkt dat maagden rechtstreeks naar de hemel gaan.<ref name=A Time to Betray>[http://atimetobetray.com/ A Time to Betray], Reza Kahlili, Threshold Editions, ISBN 9781439189030</ref> De ondervragers trouwen dan eerst met hen om hen 'legaal' te mogen verkrachten als hun vrouw. Maagden mogen omdat ze rechtstreeks naar de hemel zouden gaan anders niet worden terechtgesteld.<ref>{{voetnoot web|url=http://www.telegraaf.nl/buitenland/4452953/__Maagden_ver-kracht_voor_executie__.html|titel=Maagden verkracht voor 'legale' executie|uitgever=Telegraaf|datum= 22 juli 2009}}</ref>
