Cherbourg-Octeville: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 76:
Na de oorlog herneemt het trans-Atlantisch verkeer en de samenwerking met Britse, Amerikaanse en Nederlandse rederijen. Om die beter van dienst te zijn wordt er een diepzeehaven aangelegd en een nieuw maritiem station. Cherbourg is ondertussen ook zowat de grootste Europese haven geworden voor de emigranten die hun geluk in de VS willen zoeken. De reders van Cunard Line, White Star Line en Red Star Line bouwen gezamenlijk het Hotel Atlantique om de emigranten in afwachting van de inscheping op te vangen. Ook wordt de hele binnenstad gerenoveerd. Tot de wereldcrisis vanaf 1929 roet in het eten gooit.
Als de Duitsers onder [[Erwin Rommel|Rommel]] op 17 juni 1940 Cherbourg bereiken, overhandigt men hem de sleutels van de stad, nadat de Fransen de duikboten in aanbouw en een deel van de bestaande militaire infrastructuur hadden vernietigd. Vier jaar later is Cherbourg, de enige diepzeehaven in de regio, het eerste objectief van de Amerikanen die geland zijn in Utah Beach. De geallieerden hebben de haven nodig voor de grootschalige aanvoer van troepen en materieel, en men slaagt er ook in ze te veroveren met slechts een maand herstelwerk. Tot het einde van de oorlog in 1945 wordt Cherbourg de grootste haven ter wereld, met een trafiek die dubbel zo groot is als de haven van New York.
Ondanks de enorme schade die de haven opliep tijdens de bombardementen, kende Cherbourg een snelle economische boost in de vijftiger jaren. In 1967 werd hier de eerste Franse atoomduikboot, '''[[Le Redoutable]]''', te water gelaten. Hij zou hier in 2002 als toeristische attractie definitief terugkeren, ter gelegenheid van de opening van de [[Cité de la Mer]].
| |||