In het algemeen zijn drie factoren die bepalen of noodhulp effectief is.<ref>Bronkhorst, D. (2007), Encyclopedie van de menselijkheid. Breda: Amnesty International en De Geus BV, 2007, pp 329</ref> Ten eerste moet noodhulp moet uitsluitend worden gegeven voor zover direct nodig. Hulpverlening en hulpgoederen mogen de lokale markt niet duurzaam verstoren. Zo mag gedoneerde kleding of voedsel niet in de plaats komen van plaatselijk geproduceerde of verkochte artikelen. Ten tweede mag noodhulp geen schendingen van de [[mensenrechten]] in de hand werken. Noodhulp kan leiden tot [[corruptie]] bij de ontvangende overheid, aankoop van wapens, verdrijving van de lokale bevolking, oplopende discriminatie, et cetera. Noodhulp moet, ten derde, vernedering vermijden van de bevolkingsgroep die door de ramp extra kwetsbaar is geworden. Dat betekent dat hulp eigen krachten moeten aanspreken, zoals het inschakelen lokaal personeel, de inkoop van lokale goederen en samenwerking met lokale partners.
