Jo Erens: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
AlterBerg (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
AlterBerg (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 33:
Jo Erens woonde aan de Rijksweg-Noord in Sittard. Zijn vader was meubelmaker. Hij was lid van het [[Sittards mannenkoor]]. Erens trad op jeugdige leeftijd al op voor de Sittardse carnavalsvereniging "[[De Marotte]]". Hij was tot over de grenzen bekend en geliefd, ook in Belgisch Limburg. Die populariteit dankte Erens enerzijds aan zijn muzikale kwaliteiten; hij beschikte over een mooie stem en componeerde dialectliedjes die door een groot deel van de toenmalige Limburgse bevolking zeer werden gewaardeerd. Anderzijds vervulde Erens de rol van muzikale held voor een Limburgse samenleving die nadrukkelijk bezig was met de constructie van een eigen identiteit. Jo Erens, evenals andere troubadours als plaatsgenoot Frits Rademacher en Harry Bordon vormden in de eerste helft van de jaren vijftig belangrijke identificatiepunten voor de Limburgse samenleving.
 
De Limburgse klassieke componist [[Matty Niël]] schreef verschillende werken voor Erens, waaronder zijn ''Blues'' en ''Drie kerstliederen''. Ook begeleidde Niël de zanger een tijdlang in het klassieke vocale repertoire.
 
Zijn geboorteplaats [[Sittard]] heeft een plantsoen naar hem vernoemd, het "Jo Erens Plantsoen". In het midden daarvan staat sinds 1981 een standbeeld van de troubadour - gemaakt door Gène Eggen - zittend met zijn gitaar. Daarnaast is er het 'Jochem Erenshoes' aan het Kloosterplein. In dit gebouw, een fraai gerenoveerd [[kapittelhuis]], hebben verschillende Sittardse verenigingen een onderkomen.