Lodewijk van Bourbon: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Karel Anthonissen (overleg | bijdragen)
categorie
AGL (overleg | bijdragen)
allerlei
Regel 1:
[[Bestand:Louis de Bourbon (Liège).jpg|thumb]]
'''Lodewijk van Bourbon''' ([[1438]] - 30 augustus [[1482]]) was [[Lijst van prins-bisschoppen van Luik|prins-bisschop van Luik]] en [[proosdij van Sint-Donaas in Brugge|proost van Sint-Donaas]] in Brugge
 
==Levensloop==
Regel 10:
In dat jaar, hij was toen achttien, werd hij prins-bisschop van Luik. Paus Calixtus III gaf hem de toestemming dat hij pas wanneer hij vijfentwintig was de wijdingen zou ontvangen. Ondertussen ging hij nog enkele jaren studeren aan de universiteit van Leuven, terwijl Filips de Goede waakzaam toekeek naar de gang van zaken in het prinsbisdom, dat in de volgende jaren in het midden zou komen te staan van de rivaliteiten tussen de Franse koningen en de Bourgondische hertogen.
 
Pas had hij zijn functies in Luik opgenomen of Lodewijk werd in [[1465]] door de Luikse Staten afgezet. [[Filips de Goede]] trok op tegen het Luiks leger, onder commando van [[Raes van Heers]], en versloeg hetde Luikenaars in [[Montenaken (Gingelom)|Montenaken]] op [[20 oktober]] [[1465]]. De Luikenarenverslagenen moesten de [[Vrede van Sint-Truiden]] ondertekenen waarbij Filips de Goede hun [[gouverneurlandvoogd]] werd en Lodewijk opnieuw werd aangesteld als prins-bisschop ([[19 september]] [[1466]]).
De Luikse voorman [[Raes van Heers]] en met hem de Luikse statenStaten bleven zich niettemin verzetten. Ze verjoegen opnieuw Lodewijk die naar [[Hoei]] vluchtte waar de Luikenaars hem kwamen belegeren. Ze werden op [[28 oktober]] [[1467]] tijdens de [[slag bij Brustem]] opnieuw verslagen, deze keer door troepen van [[Karel de Stoute]]. Op [[20 augustus]] [[1468]] overlegde in Brussel een afgevaardigde van [[Pauspaus Paulus II]] met Karel de Stoute en Lodewijk van Bourbon, waarna Lodewijk zich met de Luikenaars verzoende. Er brak echter onmiddellijk weer revolte uit en weer trok de Bourgondische hertog ten strijde. Luik werd op 30 oktober 1468 grondig verwoest en het stedelijk symbool, het 'Perron' werd naar Brugge gevoerd. Ten koste van deze hoge prijs heroverde Lodewijk zijn zetel.
 
In 1477 zag het er, nadat Karel de Stoute was gesneuveld, weer niet gunstig uit voor Lodewijk. Hij slaagde er nochtans in zich te handhaven en de ondersteuning te verkrijgen van [[Maria van Bourgondië (hertogin)|Maria van Bourgondië]] en [[Maximiliaan_I_van_het_Heilige_Roomse_Rijkkeizer Maximiliaan I|Maximiliaan van Oostenrijk]]. De nieuwe voorman van de oppositie werd [[Willem I van der Marck Lumey|Willem devan lader Marck]], 'le sanglier des Ardennes', die er in 1482 in slaagde Luik in te nemen, de bisschop te vermoorden en zijn eigen zoon JeanJan devan lader Marck kortstondig op de bisschopstroon te plaatsen.
 
Prins-bisschop Lodewijk van Bourbon had drie bastaardkinderen, onder wie Pierre, 'de grote bastaard van Luik', baron de Busset (1464-1530), die de tak Bourbon-Busset stichtte.