Moedertaal: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k r2.7.3) (Robot: toegevoegd: mg:Teny nibeazana |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 5:
Bij voldoende blootstelling in hun jeugd kunnen sprekers een groot aantal T1's verwerven. [[Tweetaligheid (kennis)|Tweetaligheid]] en "meertaligheid" zijn in grote delen van de wereld de norm. In de westerse landen verdringen de nationale [[standaardtaal|standaardtalen]] de regionale [[variëteit (taalkunde)|variëteiten]], en tendeert de bevolking naar eentaligheid.
Een taal die niet als moedertaal wordt beheerst, wordt meestal een [[tweede taal]] (T2) genoemd. Het verwerven van T2's gaat veel moeizamer dan van T1's en voor het op niveau houden van de kennis ervan is doorgaans een veelvuldig gebruik noodzakelijk. Onder taalkundigen is het gebruikelijk, bij T1's van '[[taalverwerving|verwerven]]' en bij T2's van '[[leren]]' of 'aanleren' te spreken.
Vooral bij T2's die verwant zijn met de moedertaal is de ''passieve'' kennis, het begrijpen, meestal beter dan de ''actieve'' kennis, het zelf gebruiken van de taal. Zelfs al kan iemand een T2 perfect en zonder moeite spreken, dan nog is vaak te merken dat deze niet de moedertaal van de spreker is vanwege het vreemde [[tongval|accent]].
Regel 16:
* ''[[Native speaker]]''
* [[Tweede taal]]
* [[Vreemde taal]]
* [[Nederlands als tweede taal]]
| |||