Emissienevel: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 8:
Omdat [[interstellaire materie]] veelal uit [[Waterstof (element)|waterstof]] bestaat wordt het licht in H-II-gebieden vooral in de lijnen van het [[waterstofspectrum]] uitgezonden. De Hα-lijn van de [[Balmerreeks]] bij 656,3 nm geeft H-II-gebieden hun karakteristieke rode kleur.
 
[[Bestand:M1 -M57 The CrabRing Nebula.jpgJPG|thumb|right|250px|De [[KrabnevelRingnevel]] (M1M57) is een voorbeeld van een [[supernovarestplanetaire nevel]].]]
In planetaire nevels is het zichtbare licht een kombinatie van verschillende spektraallijnen. In bijgaande afbeelding van de [[Ringnevel]] is het heetste gas (blauw) geioniseerd helium bij 469 nm, groen is koeler dubbel geioniseerd zuurstof bij 500,7 nm, en rood nog koeler geioniseerd stikstof bij 658 nm.
In supernovaresten zoals de Krabnevel wordt het zichtbare licht deels veroorzaakt door [[synchrotronstraling]] (blauw) uitgezonden door bewegingen van electronen in het magneetveld van de neutronenster en door resten van de uitgestoten schil.
 
[[Bestand:M1 - The Crab Nebula.jpg|thumb|right|250px|De [[Krabnevel]] (M1) is een voorbeeld van een [[supernovarest]].]]
In supernovaresten zoals de Krabnevel wordt het zichtbare licht deels veroorzaakt door [[synchrotronstraling]] (blauw) uitgezonden door bewegingen van electronen in het magneetveld van de neutronenster en door resten van de uitgestoten schil, zichtbaar in verschillende spektraallijnen.
 
[[Categorie:Emissienevel| ]]