Durgerdam: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 31:
Durgerdam is mede bekend geworden door een beroemde gebeurtenis, halverwege de [[19e eeuw]], waarbij drie mannen veertien dagen op een ijsschots op de toenmalige [[Zuiderzee (water)|Zuiderzee]] ronddreven. De strenge winter van [[1849]]-[[1850]] zorgde voor veel ijs op de Zuiderzee. Dat had tot gevolg, dat de vele vissers geruime tijd hun brood niet konden verdienen. Daarom gingen in Durgerdam een zekere Klaas Bording en zijn zonen Klaas junior en Jacob met hun sleeën het ijs op. Ze wilden gaan vissen en hadden slechts een kan warme koffie, wat gedroogde vis en roggebrood bij zich.
Op een geschikte plek hakten ze een gat in het ijs en lieten een visnet in het water zakken. Door met stokken op het ijs te slaan werden de vissen gelokt. De vangst was die dag uitermate goed. Toen het drietal weer naar Durgerdam terug wilde keren, zag vader Bording dat het ijs van het vasteland was losgeraakt.
De vissers dreven op een ijsschots de Zuiderzee op. Daarbij begon het ook nog mistig te worden en was er al gauw geen land meer te zien. Zo'n veertien dagen lang dreef het drietal op het water van de Zuiderzee. De schots dreef naar het noorden, en kwam op dreef op korte afstand langs de stad [[Enkhuizen]]. Een week is er weliswaar een reddingsboot op zoektocht gegaan, maar de vissers werden niet gevonden. Door toeval konden ze na veertien dagen
<gallery>
| |||