Édouard Piaget: verschil tussen versies

Als jongeman werd hij leraar [[Frans]] aan het [[Instituut Noorthey]] van [[Petrus de Raadt]] in [[Veur]]. Daarnaast studeerde hij [[Romeins Recht]] aan de [[Universiteit van Leiden]]. Na het afronden van deze studie in 1837 bleef hij privé-leraarprivéleraar, tottotdat hij in 1844 werd benoemd tot docent Frans en [[geschiedenis]] aan het [[Erasmiaans Gymnasium]] in [[Rotterdam]]. Een paar jaar later werd hij docent aan de [[Hogereburgerschool|Hogere Burgerschool]]Burger School (HBS)]] in [[Rotterdam]]. In 1889 keerde hij terug naar Zwitserland om in Les Bayards om bij zijn zuszuster te gaan wonen. Hier ging hij door met zijn wetenschappelijk werk, tottotdat hij niet genoeg meer kon zien. Toen hij stierf was hij bijna blind en helemaal doof.

Zijn verzameling (dier)luizen had hij verkregen van dieren in de [[Diergaarde Blijdorp|Rotterdamse dierentuin]] en van [[huid]]en bij het [[NCB Naturalis|Natuurhistorisch museum]] in [[Leiden]]. Ook kreeg hij veel specimens vanuit de hele wereld veel [[Specimen#Biologie|specimina]] opgestuurd om te [[Determinatie|determineren]] en te beschrijven.

In 1905 schonk Piaget zijn entomologische verzameling, zijn [[herbarium]] en een omvangrijke [[Bibliotheek (algemeen)|bibliotheek]] aan de stad [[Neuchâtel (stad)|Neuchâtel]], waar het in het natuurhistorisch museum terecht kwam. In 1927 werd dit alles in originele toestand verworven door het [[Natural History Museum]] in [[Londen]]. Deze collectie heeft grote historische waarde omdat het heel veel specimens bevat waarop de publicaties van Piaget zijn gebaseerd. Een klein deel van zijn verzameling specimensspecimina is in Leiden achtergebleven en in [[NCB Naturalis|Naturalis]] terechtgekomen.