Wigbold Crommelin: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix
MexicanoBot (overleg | bijdragen)
k →‎Biografie: link gelijk aan linktekst CW ID: 64
Regel 6:
Wigbold Crommelin werd geboren als zoon van luitenant-generaal Benjamin [[Crommelin]] en Catharina Elisabeth Slicher. Wigbold werd, net als zijn vader, militair en diende eerst als vaandrig in het regiment van zijn vader. Hij trouwde in 1738 in Den Haag met Bartha van Orrock, dochter van generaal Jeremias van Orrock. Zij kregen drie dochters en een zoon. Tijdens de [[Oostenrijkse Successieoorlog]] was hij betrokken bij het beleg van Namen en Maastricht in 1747 en werd gevangengenomen.
 
Na de [[Vrede van Aken (1748)|Vrede van Aken]] in [[1748]] werd hij bevorderd tot luitenant-kolonel en benoemd als commandeur van de troepen in Suriname. Toen hij in [[1749]] in Suriname arriveerde, kwam hij terecht in een strijd tussen de toenmalige [[Lijst van gouverneurs van Suriname (1593-1954)|gouverneur-generaal]] [[Jan Jacob Mauricius|Jan Jacob Mauricius]] en een aantal opstandige planters, zoals [[Charlotte Elisabeth van der Lith]]. Crommelin koos de zijde van Mauricius, een keuze die gedurende zijn tijd in Suriname tegen hem bleef werken. De planters klaagden bij de directeuren van de [[Sociëteit van Suriname]] over het functioneren van Mauricius, die werd geschorst en in [[1751]] ''ad interim'' opgevolgd door baron Von Spörcke. Von Spörcke was in [[1750]] in Suriname aangekomen, maar werd ziek enn overleed al in [[1752]]. Crommelin was de logische opvolger, maar werd tegengewerkt door de planters, die een zogenaamd "cabale" hadden gevormd. De opvolgingskwestie werd zo op de spits gedreven dat uiteindelijk de [[Staten-Generaal van de Nederlanden|Staten-Generaal]] en prinses [[Anna van Hannover]] tussenbeide moesten komen. Zij stelden Crommelin aan als interim gouverneur-generaal, een functie die hij tot [[1754]] bekleedde. In dat jaar moest hij deze functie overdragen aan Pieter Albert van der Meer. Van der Meer overleed in [[1756]] en ook over de opvolging brak ruzie uit. [[Jean Nepveu]] vervulde de functie van interim gouverneur-generaal. Crommelin vertrok naar Nederland voor verlof.
 
[[Bestand:Tropenmuseum Royal Tropical Institute Objectnumber 0-309 Gedrukte regeringsaankondiging.jpg|thumb|260px|left|Gedrukte regeringsaankondiging 1761]]
Regel 16:
Ook bij Crommelin trad de gebruikelijke vermenging van officiële loopbaan met particuliere belangen op, die het kenmerk was van alle hoge ambtenaren in Suriname. Zo liet de gerepatrieerde planter [[Stephanus Laurentius Neale]] zijn plantages administreren door gouverneur Crommelin. In 1768 vroeg Crommelin groot verlof aan, met de bedoeling te repatriëren. In oktober 1769 kreeg Crommelin eervol ontslag. Jean Nepveu werd opnieuw benoemd tot interim-gouverneur.
 
Crommelin was echter niet in staat gelijk te vertrekken. Een van de problemen was het voorgenomen huwelijk van zijn dochter Geertruida Elisabeth met vaandrig [[Jurriaan François de Friderici|Jurriaan François de Friderici]]. Jurriaan werd korte tijd door Crommelin opgenomen, nadat zijn ouders in 1763 waren gestorven. Crommelin was ook voogd ook de beide broers van De Friderici.
 
In 1770, vroeg de 19-jarige Friderici toestemming om te trouwen met de 25-jarige dochter, die hem eerder heimelijk een schriftelijke toezegging had gedaan. Haar vader verzette tegen het huwelijk en Friderici tekende in mei protest aan bij Nepveu vlak voor het vertrek van de Crommelins naar Nederland. Friderici vertrok enkele weken later om naar Amsterdam in een poging toch nog met haar te kunnen trouwen. In maart 1771 was hij terug omdat zijn geliefde Geertruida zou trouwen met Jacob C.M.E. [[van Heeckeren]].
 
Na het overlijden van Bertha hertrouwde Crommelin in 1774 (op 62-jarige leeftijd) in [[Sint Oedenrode]] met Sybrandina Cornelia Johanna Storm van 's Gravesande (1756-1811). Uit dit huwelijk kwamen vier dochters en vier zonen. Vijf van deze kinderen overleden op heel jonge leeftijd.<ref>http://www.genealogieonline.nl/familieverzameling-henderson/I4609.php </ref>
 
Crommelin sleet zijn laatste jaren [[Kasteel Dommelrode]], dat hij van zijn zwager had gekocht. Toen hij hoorde dat Jean Nepveu ziek was geworden, ondernam hij nog een poging om als gouverneur naar Suriname terug te keren, evenwel zonder resultaat. Crommelin overleed in [[1789]] in [[Grave (gemeente)|Grave]].