Sindicat Democràtic d'Estudiants de la Universitat de Barcelona: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Sonuwe (overleg | bijdragen)
k redactie
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 17:
 
==Geschiedenis==
De eerste voorlopers van een georganiseerde studentenbeweging dateren van 1820, wanneer studenten en hoogleraren in [[Cervera (gemeente)|Cervera]] voor het eerst hun studiekamersstudeerkamers verlaten en een maatschappelijke stelling innemen.<ref>Aitor Carr & Andreu Espasa, [http://www.ub.edu/enxarxat/article.php?id=7 «La lluita antifranquista a la Universitat de Barcelona»], ''Enxarxa’t, Revista de dinamització lingüística de la UB'', [[Universitat de Barcelona]], (vertaald: De strijd tegen het [[franquisme]] aan de Universiteit van Barcelona)</ref> Tijdens de [[Tweede Spaanse Republiek]] bestond er sedert 1932 een ''Federació Nacional d'Estudiants de Catalunya (FNEC)'' (Nationale Catalaanse Studentenfederatie) die echter in 1939 bij het begin van de [[militaire dictatuur]] ontbonden werd. De militanten die de repressie overleefden gingen in [[ballingschap]] of in de ondergrond en organiseerden zich vanaf 1944 als het clandestiene ''Front Universitari de Catalunya'' (FUC). In ballingschap proberen [[Heribert Barrera i Costa]], [[Josep Pallach i Carolà|Josep Pallach]] en [[Claudi Ametlla i Coll|Claudi Ametlla]] de studenten in de Catalaanse [[Diaspora (antropologie)|diaspora]] in de FNEC te verenigen.<ref>[http://webs.racocatala.cat/cat1714/fnec.htm «Federació Nacional d'Estudiants de Catalunya»], ''Catalunya 1714''</ref>
 
Alle vrije verenigingen worden verboden en studenten ziijn vanaf 1943 verplicht zich bij de eenheidsvakbond SEU (Sindicado Español Universitario), een afdeling van de [[Falange Española|Falange]] aan te sluiten. Deze organisatie krijgt steeds heftiger kritiek: de organisatie dient duidelijk meer voor sociale controle dan voor het behartigen van de studentenbelangen. Het regime vervangt ze in 1965 door de Asociaciones Profesionales d'Estudiantes (APE) (Beroepsverenigingen voor studenten) waarvoor het in het najaar van 1965 verkiezingen organiseert. De [[studentenbeweging]] zoekt naar middelen om het hoofd te bieden aan de officiële verkiezingen en bereidt de creatie van een eigen van het regime onafhankelijke vakbond voor. De officiële verkiezingen op 25 en 30 oktober 2005 worden geboycot. Ondertussen worden overal discrete vergaderingen georganiseerd om dat statuten en het manifest op te stellen. De twee belangrijkste eisen waren de vrijheid van vereniging en de reïntegratie van de ontslagen hoogleraar [[Manuel Sacristán Luzón]].