Joseph Schmidt: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
volgorde |
taal |
||
Regel 54:
=== Ere-Ariër ===
Nog ging in mei van dat jaar, een nieuwe film met Joseph Schmidt in de hoofdrol, ''"Ein Lied geht um die Welt"'', in première in Berlijn. Hitlers Minister voor Propaganda [[Joseph Goebbels]] was erbij en vond het prachtig. ''"Een mijlpaal voor de Duitse film."'', noemde hij het, ''"Mooie propaganda."'' Ernst Neubach (de
De nazi-krant [[Völkisch|Völkische Beobachter]] schreef hatelijk over Schmidt in de film: ''"Hij is te klein, de zanger, te lelijk. Maar hij is zoooo begááfd, zo edelmoedig, geen engel is zo rein. Maar wat niemand zegt en ieder ziet: het is een jood."'' Een dag na de première vonden de grote [[boekverbranding]]en plaats op Opern Platz in Berlijn. ''"Tegen de onduitse geest !"''
Regel 68:
In 1938, na de [[Anschluss]], de annexatie van Oostenrijk door nazi-Duitsland, moest Schmidt echt op de vlucht. Eerst naar Nederland en België. (Waar zijn manager, Oom Leo, hem in 1940 in de steek liet). Na de Duitse bezetting daar kreeg hij van de Duitse bezettingsmacht een paspoort om te vertrekken naar het [[Vichy-regime|'vrije' Frankrijk]]. Zijn manager in de Verenigde Staten zond hem een uitnodiging en de mogelijkheid een Cubaans visum te krijgen om de Atlantische Oceaan over te steken. Maar de toegang tot de VS was niet eenvoudig. Het lukte hem een visum voor [[Cuba (land)|Cuba]] te krijgen en een passagebiljet voor een schip daarnaartoe. Hij had een passagebiljet voor 20 december 1941 maar alle passagiersscheepvaart stopte toen Hitler op 11 december 1941 de oorlog aan de VS verklaarde.
Schmidt leefde heel de tijd op kosten van rijkere Joodse vrienden in een groezelig pension in Nice. Hij mocht één keer optreden en aria's in het Frans zingen (voor een Joodse organisatie). Midden 1942 kreeg hij het bevel zich naar een dorpje in het Centraal Massief te begeven. Hij moest zich steeds per 48 uur bij de Gendarmerie melden. Daar vernam hij tenslotte dat Vichy-Frankrijk niet-Franse Joden begon op te pakken om aan de Duitsers over te leveren in ruil voor het met rust laten van Franse Joden. Inmiddels was zijn
=== Einde: interneringskamp Zwitserland ===
| |||