Hanyu pinyin: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 25:
'''Hanyu pinyin''', ook wel eenvoudig '''pinyin''' ([[Vereenvoudigd Chinees]]: 拼音; ''pinyin'': pīnyīn; [[Standaardkantonees]]: P'ing Yam) genoemd, is een systeem van [[transliteratie]] om de officiële taal van China, het [[Standaardmandarijn]], in [[Latijns alfabet|Latijnse letters]] weer te geven.
 
Hanyu pinyin werd in de jaren vijftig van de [[20e eeuw]] door de [[Volksrepubliek China]] zelf ontwikkeld, in tegenstelling tot andere systemen om de Chinese taal in Latijnse letters weer te geven, alszoals [[Wade-Giles]] of [[Yale (romanisatie)|Yale]].
 
''Hanyu pinyin'' betekent in het Chinees letterlijk "''Chinese taal transcriptie''".
 
Pinyin werd in [[1958]] goedgekeurd als transcriptie-systeemtranscriptiesysteem door de [[regering]] van de Volksrepubliek China en in [[1979]] officieel in gebruik genomen. Het verving het Wade-Giles systeemGilessysteem.
 
Sindsdien is het pinyin erkend door de regering van [[Singapore]], de American Library Association en veel internationale instituten als ''het'' transcriptiesysteem voor het Mandarijn. In 1979 aanvaardde de International Organization for Standardization ([[International Organization for Standardization|ISO]]) pinyin als de standaard om het moderne Chinees in Latijnse letters weer te geven.