Eduard Struick: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →Bibliografie (onvolledig): Terugbrengen bronsjabloonvarianten |
k Code -> sjabloon |
||
Regel 3:
Hij werd geboren in Den Haag als zoon van een [[Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger|KNIL]]-militair. Spoedig na zijn geboorte vertrok het gezin dan ook naar Nederlands-Indië. Nog voor de oorlog waren zij echter terug in Den Haag. Struick bezocht aldaar het [[Gymnasium Haganum]]. Door de ontruiming van Den Haag tijden de Tweede Wereldoorlog vertrok het gezin naar [[Nijmegen]]. Aldaar rondde hij zijn middelbare schooljaren af. Vervolgens ging hij geschiedenis studeren aan de Katholieke Universiteit Nijmegen met als hoofdvak Middeleeuwse geschiedenis. Nog tijdens zijn studie werkte hij als [[volontair]] bij het Gemeentearchief Nijmegen. Dit bleek bepalend voor de verdere koers van zijn carrière. Na zijn afstuderen deed hij dan ook een studie tot wetenschappelijk archiefambtenaar welke hij in 1952 voltooide. Aangezien de arbeidsmarkt bij archieven beperkt was en hij bovendien nogal kieskeurig was, vulde hij de overgebleven tijd in met een promotie-onderzoek. Dit rondde hij in 1960 af met het proefschrift "Gelre en Habsburg, 1492-1528".
In 1954 werd dr. Struick benoemt tot [[Chartermeester]] van het [[Het Utrechts Archief|Gemeentearchief Utrecht]]. In 1964 volgde hij dhr. [[J.W.C. van Campen]] op en werd daarmee gemeentearchivaris.
<ref>[http://www.hetutrechtsarchief.nl/organisatie/geschiedenis/drift Het Utrechts Archief aan het Drift]</ref>
Eduard Struick was gemeentearchivaris in een tijd dat de belangstelling voor lokale en regionale geschiedenis aan het groeien was. Daarnaast kwam in 1968 een nieuwe [[Archiefwet]] tot stand, wat tot een grote uitbreiding van de collecties zorgde. Struick maakte ten volle gebruik van de nieuwe mogelijkheden en startte met het organiseren van tentoonstellingen (onder meer over [[Samuel Muller Fz.]]) en cursussen (onder andere [[Paleografie]]). Onder zijn leiding werd het pand aan de [[Alexander Numankade]] betrokken en, reeds binnen enkele jaren, uitgebreid. De toegenomen bekendheid en gebruik van het archief maakte personele en facilitaire uitbreiding noodzakelijk. De gemeente Utrecht, trots op haar paradepaardje, werkte hier soepel aan mee. In 1988 besloot Struick met vervroegd pensioen te gaan. Het leek hem beter om aanstaande reorganisaties op het gebied van archiefbeheer en ICT aan jongere krachten over te laten. Ook na zijn pensioen bleef Struick echter nog betrokken bij het archief door middel van het geven van cursussen en lezingen.
Regel 63:
* [http://www.kb.nl Koninklijke Bibliotheek]
* [http://digbijzcoll.library.uu.nl/lees_gfx.php?lang=nl&BoekID=973&PageOrder=78&W=On Maandblad Oud-Utrecht 1997]
{{References}}
}}
{{DEFAULTSORT:Struick, Eduard}}
| |||