Transcendentalisme: verschil tussen versies

Het '''transcendentalisme''' is een filosofische en literaire beweging die in de [[1830-1839|jaren 1830]] en [[1840-1849|1840]] in de [[New England (Verenigde Staten)|New England-regio]] van de [[Verenigde Staten]] tot stand kwam en nieuwe ideeën verkondigde op het gebied van [[literatuur]], [[religie]], [[cultuur]] en [[filosofie]].

De beweging ontstond als reactie op de algemene staat van de cultuur en de maatschappij, enmet inname het bijzonder,op het [[intellectualisme]] van [[Harvard-universiteit|Harvard]] en de doctrine van de [[Unitarisme (theologie)|unitaristische]] kerk zoals die aan het seminarie van Harvard werd verkondigd. Geïnspireerd en gestimuleerd door de Engelse en Duitse [[Romantiek (stroming)|romantiek]], de bijbelkritiek van [[Johann Gottfried von Herder|Herder]] en [[Friedrich Schleiermacher|Schleiermacher]], en het scepticisme van [[David Hume|Hume]], handelden de transcendentalisten vanuit de gedachte dat er een nieuw tijdperk was aangebroken. Ze leverden kritiek op de gedachteloze conformiteit van hun samenleving, en drongen erop aan dat elke persoon op zoek ging naar wat Emerson "een oorspronkelijke relatie met het universum" noemde. Centraal in het transcendentalisme is het geloof in de inherente goedheid van zowel de mens als de natuur. Transcendentalisten geloofden dat de maatschappij en haar instellingen, met name [[religie|georganiseerde religie]] en [[politieke partij]]en, de onschuld van het individu corrumpeerden. De transcendentalisten geloofden dat de mens op z'n best was wanneer hij zelfstandig en zelfvoorzienend leefde. Een echte gemeenschap kan alleen uit zulke individuen samengesteld zijn.