Assyrische Kerk van het Oosten: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Xqbot (overleg | bijdragen)
MexicanoBot (overleg | bijdragen)
Regel 27:
 
== Geschiedenis ==
De Kerk van het Oosten is in het [[SassanidenSassanieden|Sassanidische]] [[Perzische Rijk]] ontstaan, dit in tegenstelling tot de andere christelijke Kerken die hun oorsprong vonden in het [[Romeinse Rijk]].
Volgens de legende werd de Kerk gesticht door de apostel [[Thomas (apostel)|Thomas]] op zijn weg naar [[Brits-Indië|Indië]].
 
Regel 35:
Ten gevolge van de vijandschap tussen Perzië en het Westen werden de Perzische christenen al snel als verraders beschouwd. Het Patriarchaat van Ktesifon - in de hoop betere relaties te kunnen aanknopen met de Sassanidische heersers - stelde zich graag onafhankelijk van de andere patriarchaten op.
 
De uitspraken van het [[Concilie van Efeze (431)|Concilie van Efeze]] in [[431]] verklaarden Patriarch [[Nestorius]] tot ketter vanwege zijn afwijkende formulering van de [[christologie]]. De Syrische christenheid van [[Mesopotamië]] en [[Perzische Rijk|Perzië]] legde de uitspraken van dit concilie naast zich neer, weigerde Nestorius als ketter te bestempelen en ontwikkelde zich tot een onafhankelijke Kerk. Deze Kerk is evenwel altijd een minderheid geweest in het [[SassanidenSassanieden|Sassanidische]] en later in het [[islam]]itische [[Perzische Rijk|Perzië]].
 
In het Westen wordt meestal de term ''Nestoriaanse Kerk'' gebruikt. De Kerk van het Oosten zelf ziet haar leer echter niet als Nestoriaans: ze onderwijst de leer van 'Babai de Grote' namelijk dat Christus twee qnomes (wezens) heeft, die niet gemengd zijn en voor eeuwig verenigd zijn in één parsopa (persoonlijkheid).