Proetveldtocht: verschil tussen versies

De '''Proetveldtocht''' ([[Russisch]]: Прутский поход; ''Proetski pochod'') was de belangrijkste [[veldtocht]] van het [[Tsaardom Rusland|Russische Rijk]] tegen het [[Ottomaanse Rijk]] tijdens de [[Russisch-Turkse Oorlog (1710-1711)|Derde Russisch-Turkse Oorlog]], onderdeel van de [[Grote Noordse Oorlog]]. De veldtocht vond plaats aan de [[Proet]] en werd geleid door [[Peter de Grote]]. De veldtocht verliep vrij desastreus.

De veldtocht ontstond als gevolg van de Turkse oorlogsverklaring, na de [[Slag bij Poltava]], op [[20 november]] [[1710]]. Dit bracht Rusland in een moeilijke positie daar de oorlog met Zweden ook doorging. Besloten werd om de [[Balkan (schiereiland)|Balkanprovincies]] van het Ottomaanse Rijk aan te vallen, omdat deze gebieden ([[Servië]], [[Vorstendom Moldavië|Moldavië]] en [[Walachije]]) wel wilden worden bevrijd van de Turken. De Servische leiders en de [[gospodar]]s van Moldavië en Walachije [[Dimitrie Cantemir]] en [[Konstantin Brynkovjan]] steunden relaties met Rusland. Met het idee dat de volken aldaar wel in opstand zouden komen als de Russische legers zouden arriveren en hen wel zouden voorzien van voedsel, werd besloten tot de aanval. Aan het hoofd stond [[Boris Sheremetev]], die al eerder [[Azovveldtochten|gevechten]] tegen de Turken had geleid.