Resolutie 377 Algemene Vergadering Verenigde Naties: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k r2.7.1) (Robot: toegevoegd: fa:قطعنامه ۳۷۷ مجمع عمومی سازمان ملل متحد |
clean up, replaced: Soviet-Unie → Sovjet-Unie met AWB |
||
Regel 3:
Deze resolutie bepaalt dat in gevallen waarin de [[Veiligheidsraad]] van de [[Verenigde Naties]], als gevolg van onenigheid tussen zijn permanente leden, niet in staat is de vrede te verzekeren, een zaak naar de Algemene Vergadering verplaatst kan worden.
De directe aanleiding tot resolutie 377 was dat de VN-ambassadeur van de [[Sovjet-Unie]] zijn plaats in de VN Veiligheidsraad weer innam in 1950. In 1950 eindigde de ''legestoelpolitiek'' van de Sovjet-Unie. De Sovjet-Unie had namelijk eerder geweigerd haar plaats in te nemen in de Veiligheidsraad zolang de [[Volksrepubliek China]] niet als rechtmatige eigenaar van de Chinese zetel in de Verenigde Naties erkend werd. Door deze afwezigheid van de
Resolutie 377 was een initiatief van de [[Verenigde Staten]], en had voornamelijk de bedoeling [[veto]]'s van de Sovjet-Unie in de Veiligheidsraad te kunnen omzeilen door actie van de Algemene Vergadering mogelijk te maken.
| |||