Bondsdagverkiezingen 1953: verschil tussen versies

De [[Bondsdag (Duitsland)|Bondsdagverkiezingen]] werden overtuigend gewonnen door de ''Unionparteien'' (Uniepartijen), de [[Christelijk Democratische Unie van Duitsland]] ''(Christlich Demokratische Union Deutschlands)'' en de [[Christlich-Soziale Union|Christelijk-Sociale Unie]] ''(Christlich-Soziale Union)'' die een gezamenlijk een winst van 100 zetels boekten en op 243 zetels kwamen in de 487 zetels tellende [[Bondsdag (Duitsland)|Bondsdag]]. De CDU/CSU-fractie werd hiermee weer de grootste in de Bondsdag. De kleine (rechtse) partijen waar de CDU/CSU een regeringscoalitie onder [[bondskanselier (Duitsland)|bondskanselier]] [[Konrad Adenauer]] mee vormde, de ''Vrije Democratische Partij'' ([[Freie Demokratische Partei]]) en de ''Duitse Partij'' ([[Deutsche Partei]]) verloren iets.

 

Nieuwkomer in de Bondsdag was het Blok voor Geheel Duitsland/Bond van Vluchtelingen en Rechtelozen ([[Gesamtdeutscher Block/Bund der Heimatvertriebenen und Entrechteten]]) dat in 1950 was opgericht door [[Waldemar Kraft]] en de vluchtelingen en verdrevenen uit voormalige Duitse gebieden die na de [[Tweede Wereldoorlog]] door andere landen waren [[annexatie|geannexeerd]]. De GB/BHE verkreeg 5,9% van de stemmen, goed voor 27 zetels. De GB/BHE werd opgenomen in het [[kabinet-Adenauer II|coalitiekabinet-Adenauer II]] van CDU/CSU, FDP en DP. Op die manier kreeg het kabinet een twee-derde-meerderheid in het parlement, die echter al in 1955 uit elkaar brak.

 

 

==Referenties==

 

==Zie ook==