Die Kultur der Renaissance in Italien: verschil tussen versies

[[Bestand:Die Kultur der Renaissance in Italien .jpg|thumb|300 px|Titelpagina van de Grosse Illustrierte Phaidon-Ausgabe]]

 

Burckhardt onderzocht de door historici tot dan toe veronachtzaamde [[Kroniek|kronieken]] uit de renaissance zelf om het politieke en culturele klimaat van de periode te onderzoeken. In zijn boek benadrukte hij vooral de contrasten tussen [[middeleeuwen]] en de [[renaissance]] die hij als 'Führerin' beschouwde van een nieuw tijdperk dat voor de mens was aangebroken. Het vreemde aan dit boek is misschien wel dat Burckhardt, als [[kunsthistoricus]], in dit historiografisch werk maar weinig aandacht had voor de kunst in de renaissance. Later zou hij in ''Die Geschichte der Renaissance in Italien'' ([[1867]]) wel de [[architectuur]] van de renaissance behandelen.

#de renaissance in Italië was niet zo'n uitzonderlijke gebeurtenis: [[mediëvist]]en wezen erop dat er bijvoorbeeld al in de [[9e eeuw]] in de tijd van [[Karel de Grote]] een vergelijkbare 'renaissance' had plaatsgevonden. Ook in deze ''[[Karolingische renaissance]]'' was er sprake van een herleving van belangstelling in klassieke teksten, en ook hier was er een opmerkelijke literaire en artistieke activiteit. Hetzelfde geldt voor de [[Renaissance van de twaalfde eeuw|12e-eeuwse renaissance]].

[[Peter Burke]], auteur van een aantal werken over de renaissance, formuleert zijn bedenkingen over de bruikbaarheid van de term renaissance als volgt:

 

== Externe link ==

 

{{Appendix|2=

 

{{DEFAULTSORT:Kultur}}