Niels Juel (admiraal): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Artaynte (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Artaynte (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 13:
In de vijftien jaren van vrede die hierop volgden, werkte Juel hard aan de verbetering en uitbreiding van de Deens-Noorse vloot. [[Koert Adelaer|Cort Adeler]] (die ook zeer nauwe banden onderhield de Holland) was tot zijn ergernis in die jaren admiraal-generaal tot aan zijn dood op 5 november 1675. Juel werd toen eindelijk tot admiraal-generaal van de gehele Deens-Noorse vloot benoemd en begon binnen Europa een serieuze reputatie op te bouwen voor zichzelf en zijn vloot.
 
DitDeze kwamreputatie ontstond door zijn expertise en ervaring op tactisch gebied die hij met name aan De Ruyter te danken had. Het betreft een zeer gewaagde manoeuvre waarbij men een deel van de vijandige vloot weet af te snijden. Als die vijandige schepen eenmaal geïsoleerd zijn, wordt vervolgens alle vuurkracht op dat deel van de vloot geconcentreerd. Deze manoeuvre is zo gewaagd omdat deze(zoals altijd in de toenmalige zeeslagen) volkomen van de wind afhankelijk is en dus van de expertise en kennis van de leidinggevende die niet alleen wendingen van de wind uit ervaring moet voorzien, maar ook het in het Engels zogenoemde "crossing the T" fenomeen moet zien te voorkomen bij het afsnijden van een deel van de vijandige vloot. Admiraal [[Horatio Nelson|Nelson]] paste deze manoeuvre vaak toe.
 
Onder de [[Schoonse Oorlog]] stond Juel in 1676 aan het hoofd van de vloot die [[Gotland]] veroverde en versloeg hij samen met [[Cornelis Tromp]] (die als Hollander door koning Christiaan V tot admiraal van de Deense vloot benoemd was), de Zweedse vloot verpletterend in de [[slag bij Öland]]. Zijn grootste overwinning tijdens de Schoonse Oorlog is echter de [[zeeslag in de baai van Køge]] waar Juel op 1 juli 1677 ten zuiden van Kopenhagen een overmacht van Zweedse schepen verpletterend wist te verslaan door een wending van de wind van Zuidwest naar West te voorzien. Op zijn gevoel vertrouwend nam hij een enorm risico, sneed een deel van de Zweedse vloot af en wist zo de Zweden volkomen te overrompelen zonder zelf een schip te verliezen. Naast het feit dat de Zweedse marine ernstig werd verzwakt, betekende de overwinning ook dat Denemarken nu minder afhankelijk van hulp van de Republiek zou zijn.