Sakoku: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k tekstcorrectie |
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix |
||
Regel 1:
'''Sakoku''' (Japans:鎖国, letterlijk 'land in ketens" of "afsluiting van het land")<ref>Sakoku: de term is afkomstig uit het werk Sakoku-ron (鎖国論), gepubliceerd door Shitsuki Tadao (志筑忠雄) in 1801. Shitsuki bedacht het woord, tijdens het vertalen van de werken van de 17de-eeuwse Duitse reiziger [[Engelbert Kämpfer]] over Japan. De term, die op dat moment meestal werd gebruikt om te verwijzen naar het beleid was kaikin (海禁), of "maritieme beperkingen." </ref> was het buitenlandse beleid van [[Japan]] op grond waarvan geen enkele vreemdeling of Japanner het land zonder toestemming kon binnenkomen of verlaten op straffe van de dood. Een uitzondering gold voor de Hollanders en de Chinezen.
De eenmaking van Japan (1573-1603) was moeizaam en bloedig verlopen en werd geconsolideerd door de stichter van het [[bakufu|Edo-bakufu]], [[Tokugawa Ieyasu]]. De sakoku werd ingesteld om het absolute gezag over Japan in [[Edo (Japan)|Edo]] te behouden.
Aanvankelijk handelden, naast de Hollanders, ook de Portugezen en Engelsen met Japan. De Engelsen verlieten Japan in 1632 om economische redenen.
De Portugezen hadden in 1543 al voet aan land gezet en aan hen werden aanvankelijk geen beperkingen opgelegd. Met de Portugezen kwamen de [[missionaris]]sen, en het christendom verspreidde zich snel in Japan. Dit baarde het shogunaat zorgen omdat de gebruiken van de christenen niet overeenstemden met de tradities van Japan, en de angst ontstond dat deze groep een politieke factor van belang zou gaan betekenen. In 1612/1613 verbood de shogun de verspreiding van het christendom in Japan.
De Portugezen werden in 1639 verbannen na een [[Shimabara-opstand|opstand te Shimabara]] in 1637, waarin de toenmalige [[Tokugawa Iemitsu|shogun Iemitsu]] een excuus zag de christenen actief te vervolgen. In 1641 werden de Hollanders gedwongen hun factorij te [[Hirado]] te sluiten en voortaan uitsluitend te opereren vanop het door de Portugezen achtergelaten kunstmatige eiland [[Dejima]] in de baai van [[Nagasaki (stad)|Nagasaki]]. Nagasaki was onder de sakoku de enige haven waar men Japan mocht verlaten of binnenkomen. [[Edo (Japan)|Edo]] kon op deze manier ook de economische machtspositie van de Japanse kustprovincies beteugelen. Daartoe werden aan de Japanse koopvaardij ook beperkingen opgelegd.
Het sakokubeleid werd tussen 1633-1639 vastgesteld door het [[shogunaat]] onder [[Tokugawa Iemitsu]] door middel van een aantal edicten en wetten, en bleef van kracht tot 1853.
Japan was echter onder het sakokubeleid in de praktijk niet volledig geïsoleerd.
De handel en kennisuitwisseling waren onder de dit beleid toegestaan, zij het onder het ijzeren toezicht van de bureaucratiche en autoritaire dictatuur die de Tokugawa's van Japan hadden gemaakt.
Regel 20:
* [[Vergunning met het Vermiljoenzegel]]
{{Appendix|2=
* Hall, John Wesley. (1955) ''Tanuma Okitsugu: Foreruner of Modern Japan''. Cambridge: Harvard University Press.
----
{{References}}
}}
| |||