Kloostermop: verschil tussen versies

 

==Geschiedenis van kloostermoppen in Nederland==

Nadat de [[Romeinse Rijk|Romeinen]] begin van de 5e eeuw vertrokken waren uit de Nederlanden verdween daarmee de baksteennijverheid. Door de economische neergang die volgde in de eeuwen hierna was er minder behoefte aan steen als bouwmateriaal. Als de economie weer aantrekt ontstaat er zoveel behoefte aan hardere materialen dat uit het buitenland aangevoerde natuursteen niet meer kan voldoen. De [[Kloosters in Friesland|Friese kloosterorden]], die contact hebben met het verre [[Italië]] waar de baksteentechniek bewaard is gebleven, herintroduceren de technologie begin 12e eeuw. De [[zeeklei]] die in Friesland gebruikt werd als grondstof vereiste echter een ander bakprocedé. Naar waarschijnlijkheid hebben de Friese monniken dat procedé zelf ontwikkeld <tt>(Gast, 1996)</tt>. Van hieruit zou het tot de 13e eeuw duren voordat de techniek zich over Nederland verspreidde.

 

==Afmetingen==

Als vuistregel geldt: hoe dikker de mop, hoe ouder. De oudste stenen hadden hetzelfde formaat als de [[Tufsteen|tufstenen]] die uit de [[Eifel]] geïmporteerd werden. De afmetingen verschillen van ca. 30-38 x 14-18 x 8-12 cm (l x b x h). Later ontstond een min of meer standaardformaat van 28,5 x 13,5 x 8,5 cm.

 

 

[[Categorie:Bouwmateriaal]]