Myloniet: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
ZéroBot (overleg | bijdragen)
k r2.7.1) (Robot: toegevoegd: ca:Milonita
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix
Regel 1:
[[afbeeldingBestand:garnet porphyroblast.JPG|thumb|350px|Mylonitische [[amfiboliet]] met een sterke foliatie. De rode klast is een [[granaat (mineraal)|granaat]], de kleinere witte clasten zijn [[plagioklaas]]. Locatie: [[tektoniek|tektonisch]] contact van de ([[Autochtoon (antropologie)|autochtone]]) [[Western Gneiss Region]] met gesteenten van de ([[allochtoon (geologie)|allochtone]]) [[Blåhø nappe]] op [[Otrøy]], Midden-[[Noorwegen]].]]
[[AfbeeldingBestand:Mylonite Strona.jpg|thumb|350px|Een myloniet (onder de [[polarisatiemicroscoop]]) met geroteerde δ-klasten. De klasten geven aan dat de [[schuif]]richting in deze aansnede dextraal was. [[Strona]]-Cenery-zone, [[Zuidelijke Alpen (geologie)|Zuidelijke Alpen]], [[Italië]].]]
'''Myloniet''' is een sterk [[Foliatie (geologie)|gefolieerd]] en/of [[striatie|gelinieerd]] [[tektonisch gesteente]] met een zeer kleine [[korrelgrootte (kristal)|korrelgrootte]]. Het gesteente kan daarom wat weghebben van een [[schist]], maar het heeft geen [[splijting (kristal)|splijting]].
 
Regel 6:
 
==Gesteentekundige beschrijving==
Myloniet is een naam die alleen slaat op de interne [[textuur]] en structuur van een gesteente en niets zegt over de [[mineraal|mineralogische]] samenstelling. Soms heeft myloniet dezelfde samenstelling als de omliggende gesteenten buiten de schuifzone, maar hoeft niet het geval te zijn. De korrrelgrootte van de myloniet is altijd veel kleiner dan in het omliggende gesteente. Vaak zijn in mylonieten wel grotere, soms uit één kristal bestaande [[klast]]en te vinden, die [[porfyroclast]]en worden genoemd. De overgang van het omliggende gesteente naar de schuifzone is altijd geleidelijk en nooit abrupt, de textuur en [[lithologie]] gaan dwars op de schuifzone gezien geleidelijk in elkaar over.
 
Myloniet kan zowel op [[metamorfose (geologie)|metamorfe graad]], lithologie als op deformatiestructuur geclassificeerd worden. Vaak worden mylonieten geclassificeerd op de verhouding tussen de [[matrix (geologie)|matrix]] en klasten. Mylonieten met 10-50 % matrix worden dan ''protomyloniet'' genoemd, mylonieten met 50-90 % matrix ''mesomyloniet'' en bij meer dan 90 % matrix ''ultramyloniet''.<ref>Passchier & Trouw 1998; p. 106</ref> Andere namen zijn ''blastomyloniet'' voor een myloniet met grote korrels (door latere [[rekristallisatie (natuurkunde)|rekristallisatie]]) en ''fyloniet'' voor een myloniet die veel [[fylosilicaat|filosilicaten]] bevat (vooral [[mica]]'s zoals [[Chlorietgroep|chloriet]]).
 
==Vorming==
Regel 15:
In de diepere gedeelten van de [[aardkorst]], waar ductiele deformatie plaatsvindt, komen geen breuken voor maar vindt beweging plaats over [[Vlak (meetkunde)|vlakken]] van hoge [[schuifspanning]], schuifzones. Deze zones vormen vaak vlechtende patronen, waarbij het gesteente van de rand van de zone naar binnen toe gekeken steeds meer vervormd is. Mylonitisch gesteente komt alleen in het centrum van zulke zones voor.
 
Hoewel myloniet een definitie is die de [[textuur]] van een gesteente beschrijft, worden mylonieten altijd geïnterpreteerd als schuifzones.
 
==Voorkomen==
Regel 21:
 
==Zie ook==
* [[tectoniet]]
* [[ductiele deformatie]]
* [[porfyroclast]]
 
{{Appendix|2=
{{Bron|bronvermelding=
'''Voetnoten:'''
{{References}}
<references/>
'''Literatuur:'''
 
* {{en}}{{aut|Passchier, C.W. & Trouw, R.A.J.}}; 1998: ''Microtectonics'', Springer, ISBN 3-540-58713-6.
'''Literatuur:'''
*{{en}}{{aut|Passchier, C.W. & Trouw, R.A.J.}}; 1998: ''Microtectonics'', Springer, ISBN 3-540-58713-6.
}}
{{Commonscat|Mylonite}}