Onverharde weg: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
JurgenNL (overleg | bijdragen)
Regel 1:
Een '''onverharde weg''' is een [[weg]] zonder [[wegverharding]].
 
Onverharde wegen worden vaak gemaakt van materiaal van het land waar deze doorheen lopen. Zo zijn er bijvoorbeeld [[grindweg (weg)|grindweg]]en in rotsachtig gebied, [[kleiweg (weg)|kleiweg]]en in kleigebieden, [[holle weg]]en in (bijvoorbeeld) lössgebieden, [[ijsweg]]en of [[winterweg]]en in winterse gebieden (bijvoorbeeld over bevroren rivierbeddingen en op de [[permafrost]]) en [[zandweg]]en in zandgebieden.
 
Wegen die zijn gemaakt van een soort funderingslaag, zoals bijvoorbeeld [[grind]] (grindwegen), [[lateriet]], [[macadam]] of [[toeslagmateriaal]] worden afwisselend beschouwd als onverharde, half-verharde of [[verharde weg]]en. Dat hangt onder andere af van het terrein waar ze doorheen voeren. Zo worden de grindwegen in de rotsachtige gebieden van [[IJsland]] beschouwd als onverhard, maar werden de grindwegen die in de 19e eeuw in Nederland werden aangelegd als 'wegverharding' gezien.
Regel 9:
Onverharde wegen zijn soms geschikt voor voertuigen, maar niet altijd en niet voor alle soorten. Een smalle onverharde weg wordt een [[pad (weg)|pad]] genoemd.
 
Omdat onverharde wegen in tegenstelling tot verharde wegen en sommige grindwegen vaak niet los worden gemaakt met [[grader]]s om de regenwaterafvoer te bevorderen, vaak geen afvoergoten hebben en in laaggelegen gebieden meestal niet op een verhoogde fundering liggen, zijn ze vatbaar voor [[waterverzadiging]] en [[erosie]]. Na zware regenval kunnen onverharde wegen soms zelfs voor [[terreinauto]]s, auto's met [[vierwielaandrijving]] of [[vrachtwagen]]s ontoegankelijk worden. Om die reden worden ze in landen als [[Australië (land)|Australië]] en [[Nieuw-Zeeland]] ook wel "droog weer-wegen" (''dry-weather roads'') genoemd.
 
{{commonscat|Dirt roads}}