Verzekeringsmaatschappij: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Wijzigingen door KKV hersteld tot de laatste versie door MoiraMoira
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix
Regel 1:
Een '''verzekeringsmaatschappij''' of '''verzekeraar''' is een bedrijf dat [[verzekering]]en aanbiedt. Doorgaans wordt een verzekeraar gedefinieerd als een financiële onderneming die zich tegen het genot van een zeker bedrag ([[verzekeringspremie|premie]]) jegens een andere partij (de [[verzekeringnemer]]) verbindt tot het doen van één of meer uitkeringen indien een bepaalde [[onzekerheid]] zich voordoet.
 
== Nederland ==
Een verzekeringsmaatschappij is in [[Nederland]] altijd een [[naamloze vennootschap]] of onderlinge waarborgmaatschappij. Een [[natuurlijke persoon]] of een andere [[rechtsvorm]], zoals een besloten vennootschap of een stichting, mogen niet optreden als verzekeringsmaatschappij.
 
Volgens de [[Wet op het financieel toezicht]] (Wft) is een verzekeringsmaatschappij een schadeverzekeraar, een natura-uitvaartverzekeraar of een levensverzekeraar. Een levensverzekeraar mag niet tegelijkertijd in één entiteit het schadeverzekeringsbedrijf uitoefenen.
 
=== Schadeverzekeraar ===
Een schadeverzekeraar is degene die zijn bedrijf maakt van het sluiten van [[schadeverzekering]]en. Opgemerkt dient te worden dat de Wft een andere definitie van schadeverzekering kent dan het [[Burgerlijk Wetboek (Nederland)|Burgerlijk Wetboek]]. Het Burgerlijk Wetboek maakt onderscheid tussen schade- en [[sommenverzekering]]en. De Wft onderscheidt schade-, [[levensverzekering|levens-]] en [[natura-uitvaartverzekeringen]].
 
De definitie van een schadeverzekering is volgens het Burgerlijk Wetboek een "verzekering strekkende tot vergoeding van vermogensschade die de verzekerde zou kunnen leiden" <ref>[http://wetten.overheid.nl/cgi-bin/deeplink/law1/title=Burgerlijk%20Wetboek%20Boek%207 Art. 7:944 BW]</ref>. De Wft volgt de definitie van het BW met enkele aanvullingen en beperkingen:
* [[Natura-uitvaartverzekering]] is geen schadeverzekering;
* [[ongevallenverzekering]] is altijd een schadeverzekering;
* Financiële instrumenten zoals [[Financiële derivaten|derivaten]] zijn geen schadeverzekering;
* Schadeverzekering is ook de [[sommenverzekering]] die géén [[levensverzekering]] is;
* De uitkeringsplicht is het gevolg van een onzeker voorval of onzekere omstandigheid.
 
Regel 22:
 
=== Natura-uitvaartverzekeraar ===
Een natura-uitvaartverzekering is degene die geen levensverzekeraar is en zijn bedrijf heeft gemaakt van het sluiten van natura-uitvaartverzekeringen. Het Burgerlijk Wetboek kent geen definitie voor natura-uitvaartverzekering. Volgens de Wft is een natura-uitvaartverzekering "een verzekering in verband met de verzorging van de [[uitvaart]] van een natuurlijke persoon waarbij de verzekeraar zich verbindt tot het leveren van een prestatie die niet tevens inhoudt het doen van een geldelijke uitkering".
 
Uit de definitie volgt dat een levensverzekeraar wel natura-uitvaartverzekeringen aan mag bieden maar een natura-uitvaartverzekering geen levensverzekeringen. Voor natura-uitvaartverzekeringen gelden lagere ([[solvabiliteit]]s-)eisen dan voor levensverzekeraars, wat een voordeel oplevert.
 
=== Naamloze vennootschap ===
De meeste grote en bekende verzekeraars zijn een [[naamloze vennootschap]]. Deze verzekeringsmaatschappijen hebben het behalen van [[Winst (onderneming)|winst]] als doel.
 
=== Onderlinge Waarborgmaatschappij ===
Regel 33:
 
=== Toezicht ===
Verzekeringsmaatschappijen staan onder toezicht van de [[Nederlandsche Bank]] (DNB). Alle verzekeringsmaatschappijen dienen over een vergunning van DNB te beschikken. Deze vergunningen zijn opgenomen in de diverse vergunningenregisters die DNB, evenals de AFM, bij houden. Iedereen kan deze vergunningenregisters raadplegen op de website van DNB en de AFM [http://www.dnb.nl/toezichtprofessioneel/de-consument-en-toezicht/registers/index.jsp] en [http://www.afm.nl/registers/default.ashx?FolderId=2036 website].
 
De vergunningsplicht geldt voor levens- en schadeverzekeraars met een zetel in Nederland en op bijkantoren in Nederland van levens- en schadeverzekeraars met zetel in een niet-EU lidstaat (met lidstaat wordt gelijkgesteld de landen van de [[Europese Economische Ruimte]] en [[Zwitserland]] (Zwitserland alleen voor het schadeverzekeringensbedrijf)).
 
Daarnaast zijn de verzekeringsmaatschappijen verplicht aangesloten bij het [[Klachteninstituut Financiële Dienstverlening]] (Kifid). Bij het Kifid kan men met een klacht over de handelwijze van een verzekeringsmaatschappij terecht. Het Kifid beoordeeld of de handelwijze van de verzekeraar correct is geweest. Doorgaans heeft de verzekeraar zich gebonden aan het advies van het Kifid. Voor consumenten staat altijd nog de gang naar de [[rechter]] open.
 
=== Nederlandse verzekeraars ===
De grootste Nederlandse verzekeringsgroepen zijn, naar premieomvang <ref>Assurantiemagazine (2007) "Eureko bezit meer dan een kwart van de Nederlandse verzekeringsmarkt", ''Assurantiemagazine'', jrg. 29, nr. 13, pp. 1 en 8.</ref>:
# [[Achmea]], 25,5%
# [[Uvit]], 12,3%
# [[ING Groep|ING]], 9,5%
# [[Fortis]], 8,2%
# [[Delta Lloyd]], 7,9%
# [[CZ Groep]], 6,6%
# [[Menzis]], 5,3%
# [[Aegon]], 5,3%
# [[SNS Reaal]], 5,1%
# [[Allianz]], 2,0%
 
De meeste verzekeringsmaatschappijen zijn verenigd in het Verbond van Verzekeraars (het Verbond). Het Verbond is de belangenbehartiger van circa 95% van de in Nederland werkzame verzekeraars. Het Verbond heeft zichzelf vier hoofdtaken opgelegd:
* Vertegenwoordigen van de leden naar de buitenwereld;
* Bevorderen imago verzekeringsbedrijfstak;
* Bieden van een platform;
* Verlenen van diensten.
 
Zorgverzekeraars Nederland (ZN) is de belangenbehartiger van de zorgverzekeraars. Medio [[2007]] hebben het Verbond en ZN aangekondigd de mogelijkheden voor een fusie te onderzoeken.
Regel 64:
 
== Zie ook ==
* [[Herverzekering]]
 
== Externe links ==
Regel 71:
* [http://www.kifid.nl/ Klachteninstituut Financiële Dienstverlening]
 
{{bronnenAppendix| 2=
* Boshuizen, G.R. (2007) "Markttoegang voor een verzekeraar". ''De Beursbengel'', jrg. 70, nr. 763, pp. 20-25
* Haverkorn van Rijsewijk, R.A. (2006) ''Assurantietermen & Wetsartikelen''. Rotterdam:[[Media Business Press]]. ISBN 90-74864-97-X
{{References}}
 
}}
<references/> }}
 
{{woordenboek}}