Pons Aemilius: verschil tussen versies

 

==Ponte Rotto==

De antieke brug werd vanaf de 9e eeuw '''Pons Sancte Marie''', genoemd naar de kerk ''Santa Maria Egiziaca'' (oorspronkelijk de [[Tempel van Portunus]]), die bij het bruggenhoofd op de oostelijke oever stond. In 1230 werd de Pons Aemilius wederom verwoest en opnieuw in 1557. Pas 25 jaar later besloot [[Paus Gregorius XIII]] de brug weer te herbouwen. Loden pijpen werden aan de brug bevestigd, waarmee stromend water naar het steeds groter groeiende Trastevere kon worden getransporteerd.

 

Op [[kerstavond]] 1597 ontstond de grootste overstroming uit de geschiedenis van Rome, waarbij het water tot vijf meter boven het straatniveau rees. De Pons Aemilius raakte hierdoor zwaar beschadigd. De oostelijke helft van de brug was volledig weggespoeld, slechts drie bogen bleven gespaard. De brug werd daarna niet meer gerepareerd en bleef voor de helft in het water staan, waardoor hij zijn huidige naam "Ponte Rotto" (''gebroken brug'') heeft gekregen. In 1853 werd een ijzeren voetgangersbrug aan de antieke brug bevestigd, die de beide oevers weer met elkaar verbond. De oude brug bleek echter al binnen enkele jaren het gewicht van de ijzeren constructie niet meer te kunnen dragen en deze werd in 1887 weer afgebroken. Hierop werd direct naast de Pons Aemilius een nieuwe brug gebouwd, de [[Ponte Palatino]]. Voor de bouw hiervan werden de eerste twee bogen van de Pons Aemilius op de westelijke oever afgebroken. De derde boog bleef staan, vermoedelijk omdat men het gewoon niet de moeite en kosten waard vond om deze ook af te breken. Bij archeologisch onderzoek in de rivier werden de fundamenten van pijlers van de eerste brug van Fulvius weer teruggevonden, deze liggen iets noordelijker dan de brug van Augustus.

 

==Trivia==

}}

{{Commons|Ponte Rotto}}

{{Coor title dms|41|53|22|N|12|28|46|E|region:IT_type:landmark}}