Nicolas Charles Oudinot: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k taalfoutje(s) verbeterd met AWB |
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix |
||
Regel 1:
[[Bestand:Nicolas Charles Oudinot by Robert Lefèvre.jpg|thumb
'''Nicolas Charles Oudinot''' ([[Bar-le-Duc (Meuse)|Bar-le-Duc]], [[25 april]] [[1767]] - [[Parijs]], [[13 september]] [[1847]]), hertog van [[Reggio Calabria (stad)|Reggio]], was sinds 1809 [[maarschalk van Frankrijk]] en trad later in dienst van de [[Huis Bourbon|Bourbon]]s.
Oudinot was jarenlang betrokken bij het bestuur van de door Frankrijk geannexeerde Nederlanden. Op 24 november 1816 benoemde koning [[Willem I der Nederlanden|Willem I]] deze Franse maarschalk tot [[Commandeur (ridderorde)|commandeur]] in de [[Militaire Willems-Orde]].
Regel 5:
Audinot werd achtereenvolgens maarschalk van het Keizerrijk ''(Maréchal de l’Empire)'' en maarschalk van Frankrijk ''(Maréchal de France)''. Zijn bijnaam was Le Bayard de l’Armée Française”. Hij ligt begraven in de crypte van de Dome des Invalides
Oudinot droeg tal van onderscheidingen. Hij behoorde op 11 december 1803 tot de eerste ridders in het [[Légion d'honneur|legioen van Eer]]. Op 14 juni 1804 werd hij [[Grootofficier]] en op 6 maart 1805 "Grand-Aigle de la Légion d’Honneur" of [[Grootkruis]] in deze orde. Ook onder [[Lodewijk XVIII van Frankrijk|Lodewijk XVIII]], [[Karel X van Frankrijk|Karel X]] en [[Lodewijk Filips I van Frankrijk|Lodewijk Filips]] was Oudinot lid van deze Franse orde. Hij werd in 18..
In de periode 1810 - 1812 was hij stadhouder-prins in de [[Koninkrijk Holland|Hollandse]] [[Departementen van de Nederlanden|departementen]] onder Napoleon. Hij was de enige bestuurlijke beambte die direct met de keizer mocht communiceren.
Oudinot was geen groot bevelhebber maar in 1823 wisten de Fransen Spanje te veroveren, iets wat Napoleon niet was gelukt. Oudinot voerde het bevel over een van de divisies. Hij muntte uit in het leiden van de infanterie. Geen detail ontging hem en hij was even resoluut en gewiekst als de beste onder de maarschalken. Een leger leiden was te veel van hem gevraagd<ref>« Nicolas Charles Oudinot », in [[Charles Mullié]], Biographie des célébrités militaires des armées de terre et de mer de 1789 à 1850, 1852
Bij de begrafenis van de maarschalk werd de Nederlandse koning vertegenwoordigd door zijn daarvoor naar Parijs afgereisde [[adjudant (functie)|adjudant]] [[H.A. van Karnebeek]].
== De onderscheidingen van Oudinot ==
[[Bestand:Nicolas Charles Oudinot.png
▲[[Bestand:Nicolas Charles Oudinot.png|right|220px|thumb|De maarschalk draagt op dit portret van na 1815 de ster van het [[Légion d'honneur|Legioen van Eer]] met het portret van [[Hendrik IV van Frankrijk]]. De kleine kruizen zijn van het Legioen van Eer en de [[Orde van de Heilige Lodewijk]]]]
Napoleon I was ook [[koning van Italië]] en in die hoedanigheid benoemde hij zijn maarschalk op 23 september 1807 tot ridder in de [[Orde van de IJzeren Kroon (Napoleontische Orde)|Orde van de IJzeren Kroon]] van Italië ''(Chevalier de la Couronne de Fer)''.
Regel 23 ⟶ 22:
De Duitse bondgenoten van de Franse keizer hebben Oudinot ook onderscheiden, zo was hij commandeur in de [[Militaire Orde van Sint-Hendrik]] van Saksen (5 februari 1808) en grootkruis in de [[Militaire Max Jozef-Orde]] van Beieren (23 juni 1813).
Lodewijk XVIII verzekerde zich van de trouw van de naar hem overgelopen maarschalk met drie opeenvolgende benoemingen in de exclusieve Orde van de Heilige Lodewijk. Hij werd op 1 juni 1814 ridder, op 24 september van dat jaar commandeur en op 3 mei 1816 grootkruis.
Na de definitieve val van Napoleon eerden twee van de geallieerden Oudinot met hun orden. Hij werd commandeur in de [[Militaire Willems-Orde]], ridder in de Hoge [[Orde van de Zwarte Adelaar (Pruisen)|Orde van de Zwarte Adelaar]], Ridder der Eerste Klasse of Grootkruis in de [[Orde van de Rode Adelaar]].
Regel 31 ⟶ 30:
De Spaanse veldtocht en zijn gouverneurschap van Madrid leverden hem een hoge onderscheiding op van de weer op zijn troon herstelde Spaanse koning , op 21 november 1823 werd Audinot grootkruis in de [[Orde van Karel III]].
De laatste van de grootkruisen viel Audinot ten deel als dankbetuiging van de Russische Tsaar die verheugd was over het neerslaan van een democratische regering in Spanje. Audinot kreeg op 25 februari 1824 de versierselen van een ridder der Eerste Klasse in de [[Orde van Sint-Vladimir]] uitgereikt<ref>Zie de veiling van de collectie op 28 juni 2005 in Lyon, Veilinghuis Chenu Scrive Bérard op http://jpalthey.free.fr/images/pdf/280605.pdf</ref>.
{{Appendix}}
{{Navigatie Maarschalken Frankrijk Eerste Keizerrijk}}
| |||