Anarchie (Engeland): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
RickRoll (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
RickRoll (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 50:
'''''De Anarchie''''' (Engels: ''The Anarchy'') is een duistere periode uit de [[Geschiedenis van Engeland]], die ook wel "de 19-jarige winter" genoemd. Het is de periode waarin koning [[Stefanus van Engeland]] op de troon zat (1135-1154). Deze periode is gekenmerkt door [[burgeroorlog]]en en strijd om de troon.
 
Er woedde een successiestrijd tussen de aanhangers van Stefanus en die van zijn nicht, [[Mathildis van Engeland|Mathilde]] of Maud. Stefanus was op dat moment tot koning gekroond, maar de oorlog zorgde ervoor dat er geen echte regering was gedurende zijn machtsperiode. Pas met het [[Verdrag van Wallingford]] (ook [[Verdrag van Winchester]]) kwam er een einde aan de oorlog. Hiermee verklaarde Stefanus dat de zoon van Mathilde, [[Hendrik II van Engeland|Hendrik Plantagenet]], zijn opvolger werd. Hij werd tot koning gekroond na de dood van Stefanus in 1154. Daarmee begon de [[Huis Plantagenet|dynastie van Plantagenet]] als Koningenkoningen van Engeland.
 
== Oorsprong ==
Regel 66:
 
== De periode waarin Stefanus aan de macht stond==
Koning Stefanus was niet geïnteresseerd in de administratieve kant van zijn koningschap. In 1139 viel hij [[Roger van Salisbury]] en zijn "grote administratieve dynastie" aan. Daarmee zorgde hij ervoor dat hij geen steun meer kreeg van een corps van technici die zijn regering begrepen en gemaakt hadden. Veel getalenteerde schrijvers vluchtten weg na de aanval op Roger. Dit leidde tot een onderbemanning van heel wat ambten. Ook andere bureaucratieën vonden dat er een tekort aan personeel was. Hij verving een groot aantal bureaucraten door mensen die zo goed als geen ervaring hadden. Dit zorgde ervoor dat zijn systeem doorbroken werd en dat hij een stap achterkwam op zijn vijanden. Toen Koningkoning Stefanus gevangen werd door Robert of Gloucester, was zijn administratie maar een vierde van wat het was toen hij zijn regeringsperiode begon.
 
Stefanus liet de baronnen toe tirannen te worden van hun landdeel. Er was geen sterke centrale macht in het land en de landeigenaars namen de macht in eigen handen. Ze inden [[belastingen]] en legden boetes op. Koning Stefanus deed niets om zijn tirannieke baronnen tegen te houden. Hij had geen macht genoeg.