Versie van 2 okt 2011 14:55 bewerken JRB (overleg \| bijdragen) 42.429 bewerkingen kGeen bewerkingssamenvatting ← Oudere bewerking		Versie van 17 jun 2012 03:08 bewerken ongedaan maken ErikvanB (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers, Terugdraaiers 548.640 bewerkingen http://www.onzetaal.nl/taaladvies/advies/de-dikke-drieduizend-dicteewoorden#W Nieuwere bewerking →
Regel 72: Valentinianus, een zeer jonge keizer in een rijk dat er toch al niet goed voor stond, had weinig macht. Zijn moeder manipuleerde en bestuurde hem. Zijn positie werd verder ondermijnd toen in [[383]] [[Magnus Maximus]], een legerleider in [[Britannia (Romeinse provincie)\|Britannia]], in opstand kwam en Gratianus liet vermoorden. Om Maximus tegen te houden werd [[bisschop]] [[Ambrosius van Milaan]] erop uitgestuurd om te onderhandelen over vrede. [[Magister militum]] [[Bauto]] liet ondertussen de alpenpassen verterken. Er werd een overeenkomst gesloten, zodat Maximus een min of meer legitieme keizer werd en grote delen van het westelijke rijk zou regeren. In [[387]] viel Maximus Italië echter binnen en moest Valentinianus de Oost-Romeinse keizer [[Theodosius I]] om hulp vragen. In [[388]] werd Maximus verslagen en was Valentinianus weer keizer over het hele westelijke rijk; in naam ~~wel te verstaan~~welteverstaan, want het was duidelijk dat Theodosius de echte macht had. Theodosius bleef tot [[391]] in het westen, om daarna magister militum [[Arbogastes]] op Valentinianus te laten letten. Deze vond dat niet echt leuk, en klaagde erover bij Theodosius, die niet naar hem luisterde. Op 15 mei 392 werd Valentinianus dood gevonden, waarschijnlijk heeft hij zelfmoord gepleegd.

Valentinianus II: verschil tussen versies