Geldhervorming: verschil tussen versies

Bij een '''geldhervorming''' veranderen belangrijke kenmerken van het [[geld]]. De kenmerken van het geld, de [[Ruilmiddel|wettelijke betaalmiddelen]], worden door de voor de [[economie (systeem)|economie]] verantwoordelijke wetgevende macht in wetgeving vastgelegd.<ref>O. Pfleiderer:Bij ''Währungen.''een In:geldhervorming ''Staatslexikon.''worden Bdde 8.verschillende 6.omrekeningskoersen Auflage.voor Herder[[Chartaal geld|contact geld]], Freiburgbanktegoeden 1963en vorderingen, Spwettelijk vastgesteld. 406/407Normaal gesproken veranderd ook de naam van het betaalmiddel, bijvoorbeeld van [[Nederlandse gulden|gulden]] naar [[euro]].</ref>

De onafhankelijkheid van de centrale bank wordt gestopt zodra er door de overheid bevolen wordt om maatregelen te nemen die de prijsstabiliteit verminderen. In het jaar 1914 gebeurde dit bijvoorbeeld in [[Duitsland]] door middel van de oorlogswetgeving. Ook na 1939 kwamen er in duitsland wetten die de financiering van de oorlog mogelijk maakten.<ref>Stefan Homburg: ''Der Euro wird zusammenbrechen.'' In: Hamburger Abendblatt vom 22. Juni 2011, S. 2.</ref> Dit leidde tot inflatie, de noodzaak van een '''geldhervorming''', massaal geldverlies bij de bevolking, onrust, de opkomst van rechts en uiteindelijk een tweede wereldoorlog. Dit zijn nog steeds traumatische ervaringen die zich genesteld hebben in het collectieve duitse geheugen en die nog steeds doorwerken in een grondige afkeer van inflatie.

Als de [[staatsschuld]] hoger is dan het [[nationaal inkomen]], zoals op het ogenblik, anno 2012, in landen als [[Italië]] en [[Griekenland]], als de rentelasten over de staatsschuld zo hoog zijn dat er merkbaar minder geld overblijft voor de overige staatsuitgaven, dan is het vrijwel niet meer mogelijk door vermindering van de staatsuitgaven (besparingen), belastingverhogingen, verkoop van staatseigendommen of een gedeeltelijke afwaardering van de schulden, verlichting te brengen Een historisch voorbeeld van de vermindering van de staatsuitgaven door hoge renteverplichtingen is de franse overheidsfinanciering van 1785, waarbij de minister van financiën [[Jacques Necker]] meer dan een derde van zijn uitgaven (33,9 %) aan [[rente]] betaalde.<ref>Paul C. Martin: ''Cash – Strategie gegen den Crash.'' Ullstein, Frankfurt a.M./Berlin 1987, S. 261–263.</ref> De financiering van de staatstekorten door geld op te nemen bij de centrale bank of door de het uitbrengen en verkopen overheidsobligaties aan banken, vergroot de [[geldhoeveelheid]] in een land en is een oorzaak van [[inflatie]].<ref>Helmut Lipfert: ''Einführung in die Währungspolitik.'' C.H. Beck, München 1967, S. 196.</ref>

Het succes van een geldhervorming is voor een belangrijk gedeelte afhankelijk van de geheimhouding van het tijdstip en de maatregelen. In het ideale geval is het een volkomen verrassing. Anders is er het risico van dat de mensen die vaak veel geld gaan verliezen hun geld ergens anders heen brengen, bijvoorbeeld naar andere landen („Kapitaalvlucht“), omwisselen in andere munteenheden, of het beleggen in woningen, [[goud]], [[grond]] etc.. Tegelijkertijd moet ook wettelijk de omwisseling van het oude geld in het nieuwe geld geregeld worden.

De tijd die nodig is om nieuwe munten en bankbiljetten te ontwerpen wordt op minstens 12 maanden geschat. Eventueel kunnen de oude bankbiljetten met magnetische inkt bewerkt worden en afgestempeld zodat dit sneller kan. Men dacht vroeger dat men 2 dagen nodig had om schulden, de elektronische boekhouding en het betalingsverkeer om te stellen maar met de huidige computerprogramma's zal dat langer gaan duren.<ref>Beate Kranz: ''„Deutschland soll aus dem Euro austreten“''. In: Hamburger Abendblatt vom 5. Dezember 2012, S. 29</ref>

== WeblinksExterne links ==