'''Themistios''' (Oudgrieks: Θεμίστιος) ([[PaphlagoniaPaphlagonië]] [[317]]- [[Constantinopel]] [[390|390 na Chr.]])<ref>[[Simplicius of Cilicia|Simplicius]], ''in Cael.'', ''C.A.G.'' vol. 7, p. 72, ''in Cat.'' v. 8 p. 1, ''in Phys.'' v. 9, p. 42 en v. 10, p. 968; [[Sophonias (commentator)|Sophonias]], ''Paraphr. in...de Anima'', ''C.A.G.'' v. 23, p. 1.</ref> was een staatsman, redenaar en filosoof. Hij leefde in de regering van [[Constantius II]], [[Julianus Apostata|Julian]], [[Jovianus]], [[Flavius Julius Valens|Valens]], [[Gratianus]] en [[Theodosius I]] en hij genoot de gunst van al die keizers, ondanks hun vele verschillen en het feit dat hij zelf geen christen was. Hij werd toegelaten tot de senaat van Constantius in 355 en werd prefect van Constantinopel in 384 onder Theodosius. Van zijn vele werken, zijn drieëndertig redevoeringen ook nu nog bekend, evenals diverse commentaren en epitomes op de werken van [[Aristoteles]].
