Versie van 5 jan 2006 12:52 bewerken SanderSpekBot (overleg \| bijdragen) 604 bewerkingen k Robot-geholpen doorverwijzing: Producent ← Oudere bewerking		Versie van 10 feb 2006 16:46 bewerken ongedaan maken RobotTbc (overleg \| bijdragen) 45.449 bewerkingen k sp Nieuwere bewerking →
Regel 5: In [[1970]] richtte hij zijn eigen productiemaatschappij op, ''Torpedo''. Niet veel later, in [[1971]], kreeg hij op 23-jarige leeftijd een [[hartaanval]] en een ingeklapte long als gevolg van zijn overvolle agenda. Eddy Grant verliet daarop ''the Equals'' en verkocht ''Torpedo''. De volgende jaren hield hij zich vooral bezig met het produceren van werk van andere artiesten. Pas in [[1977]] kwam hij met een nieuw album, ''Message Man''. Een veel terugkomend thema in deze tijd was [[discriminatie]] en de woede die dat opriep. In [[1979]] kwam hij met een volgend ~~solo-album~~soloalbum, ''Walking on sunshine''. De single ''Living on the frontline'' werd een hit (vooral in het club-circuit), maar het album zelf flopte. Dit gebeurde ook met de volgende lp, ''Love in Exile''. Pas in [[1981]] wist Eddy Grant met de lp ''Can't get enough'' in de album-charts te komen. Van het album ''Killer on the rampage'', dat in [[1981]] uitkwam, kwam de succesvolle single ''I don't wanna dance'', dat onder meer in Engeland en de Verenigde Staten een grote hit werd. Kort daarop scoorde hij een top 10 hit in onder meer Nederland, Engeland en de Verenigde Staten met ''Electric Avenue''. Halverwege de jaren '80 bracht Eddy Grant nog verschillende singles uit die kleine hitjes werden of flopten. Eddy Grant scoorde nog eenmaal een wereldhit in [[1988]] met het nummer ''Gimme hope Jo'anna'', over de [[apartheid]] in [[Zuid-Afrika]]. Dit nummer werd in Nederland een [[Nummer 1-hits in Nederland 1980-90\|nummer 1]]-hit.

Eddy Grant: verschil tussen versies